Orfeusz bohater mitologiczny przez niektórych uważany za pierwowzór słynnego Romea z utworu Szekspira żeczywiście możemy dopatrzeć się między nimi kilku podobieństw ,a mianowicie obydwoje byli nieszczęśliwi z powodu miłości gdyż obiekty ich westchnień były nieosiągalne.Ci dwaj kochankowie cięrpieli z miłości, a kiedy zdali sobię sprawę z faktu iż ich ukochane zostały utracone na zawsze ich życie pozbawione jest sensu jak wiemy Romeo popełnia samobójstwo natomiast Orfeusz sprzeciwiając się Dionizosowi również ginie. Kolejnym zakochanym nieszczęśnikiem był Werter bohater utworu doby oświecenia autorstwa Goethego zakochany on jest w Lotcie która mimo fascynacji młodym Werterem wybiera mężczyznę będącego w stanie zapewnić jej stabilizację materialną jak i status społeczny. Pogrążony w rozpaczy nie jest w stanie poradzić sobie z cięrpieniem popełnia samobójstwo.Tristan to następna postać cierpiąca z miłości ukochaną jego staje się Izolda historia tej pary również nie ma baśniowego zakończenia "i żyli długo i szczęśliwie" Izolda przeznaczona była królowi Markowi stryjowi Tristana I choć ten po długim czasie oszczędził im życia to historia tej pary kończy tragicznie oboje umierają.w epoce pozytywizmu za kochanka możemy uznać Wokulskiego bohatera "Lalki" Prusa jego fatalne zauroczenie podobnie jak w przypadkach wcześniej bylo miłością tragiczną nie możliwą do spełnienia.
na podstawie opisanych przykładów śmiało mogę stwierdzić iż postać "kochanka" w literaturze jest bardzo smutna tragiczna utwory opowiadające o miłości są patetyczne i chętnie czytane każde z dzieł powyżej wywoływało (oczywiście w swoich epokach) skrajne uczucia dlatego archetypem nieszczęśliwego kochanka twórcy chętnie się posługują.
jak piał Goethe "...takiej miłości każdy młodzian czeka, tak chce być kochana każda dziewczyna..." to ta miłość choć fatalna w skutkach często warta swojej ceny bo kto nigdy nie pokochał nigdy nie żył naprawdę.....
