Salomea Słowacka - ur. w 1792, zm. 7 sierpnia 1855 w Krzemieńcu. Matka Juliusza Słowackiego. Znana jest w literaturze dzięki licznym lirycznym listom syna adresowanym do niej. Dla niej napisał poeta m.in wiersz "Do matki", a inny wybitny poeta, Jan Lechoń, poświęcił jej wiersz "Pani Słowacka".
W 1808 poślubiła Euzebiusza Słowackiego. W rok po ślubie Słowaccy zamieszkali w Krzemieńcu, gdzie wybudowali własny dom. Mieszkali tam do 1811, kiedy to przenieśli się do Wilna. Do Krzemieńca Salomea wróciła wraz z synem, po śmierci męża i zamieszkała u rodziców. W roku 1818 poślubiła Augusta Bécu. Po ślubie w Krzemieńcu przeprowadziła się do Wilna. W 1824 umarł August. Po jego śmierci Salomea jeszcze trzy lata czuwała nad synem, który od 1825 studiował. Z uwagą śledziła jego próby literackie, inspirowane modnymi lekturami i intensywnymi przeżyciami. W 1827 Salomea wróciła do Krzemieńca. Przez pewien czas mieszkała w Dreźnie. W 1830 odwiedził ją Juliusz przed wyjazdem do Francji. W 1838 została aresztowana przez rosyjską policję, podejrzana o związki z konspiracją księdza. Przez prawie rok więziona była w więzieniu w Żytomierzu. W 1839 uwolniona. W 1848 wyjechała do Wrocławia, gdzie spotkała się z dawno niewidzianym synem. Salomea umarła w 1855.
