Odpowiedź :
Moim zdaniem to święta racja. Często decyzja geniusza strategicznego miała wpływ na zwycięstwo. Ale bez wątpienia było takich mało, ale mogę wymienić kilku np. Aleksander Wielki, Jan III Sobieski. Aleksander Wielki urodził się w małym państwie - Macedonii. Już w dzieciństwie zdołał oswoić nieokiełznanego konia - Bucefała. Jednak dopiero w dorosłości pokazał co naprawdę potrafi. Malutkie państwo leżące na północy Grecji w krótkim czasie opanowało całą Grecję, a następnie prawie jedną trzecią Azji. Według mnie to był geniusz wojenny na wielką skalę. Nasz rodak Jan Sobieski uratował świat chrześcijański przed falą Turków podczas odsieczy wiedeńskiej. Pokonał wówczas kilkakrotnie liczebniejsze siły muzułmanów. Wiąże się z tym ciekawa anegdota. Dowódca Turków wysłał do polskiego króla posłańca z kwartą maku z wieścią "tak jak tych ziaren, tak i naszych ludzi nie zliczysz". Sobieski na to odesłał mu kwartę pieprzu "naszych ludzi policzysz, ale spróbuj przegryźć choć jedno ziarno". Był pewny siebie. I miał słuszność. Zmasakrował Turków, do czego przyczyniła się głównie szarża naszej husarii. Ale bronię swego zdania że wybitne jednostki decydują o losach wojen.
