Odpowiedź :
Bezwładność – właściwość wszystkich ciał materialnych, polegająca na tym, że w inercjalnym układzie odniesienia, jeśli na ciało nie działa siła lub działające siły równoważą się, to porusza się ono ruchem jednostajnym lub pozostaje w spoczynku. Zmiana prędkości ciała wymaga działania siły. Bezwładność ciał postulowana jest przez zasady dynamiki Newtona. Miarą bezwładności ciała jest jego masa, natomiast jej odpowiednikiem w ruchu obrotowym - moment bezwładności.
Bezwładność – właściwość wszystkich ciał materialnych, polegająca na tym, że w inercjalnym układzie odniesienia, jeśli na ciało nie działa siła lub działające siły równoważą się, to porusza się ono ruchem jednostajnym lub pozostaje w spoczynku. Zmiana prędkości ciała wymaga działania siły. Bezwładność ciał postulowana jest przez zasady dynamiki Newtona. Miarą bezwładności ciała jest jego masa, natomiast jej odpowiednikiem w ruchu obrotowym - moment bezwładności.
Nieznane są ani źródła jej pochodzenia ani mechanizmy jej powstawania, większość fizyków przyjmuje bezwładność jako cechę materii.
W ramach fizyki podejmowano próby wyjaśniania bezwładności za pomocą mechanizmów postulujących oddziaływanie np. z resztą wszechświata. Autorem takiej koncepcji bezwładności był Ernst Mach.
Mierzalną wielkością związaną z bezwładnością ciał jest ich masa. Dokładna równość tzw. masy bezwładnej (obecnej we wzorze F = m·a) i masy ważkiej (wchodzącej w prawo Newtona grawitacji) została potwierdzona w doświadczeniach Loránda Eötvösa z olbrzymią dokładnością. Sugeruje ona istnienie związku pomiędzy oddziaływaniami grawitacyjnymi a bezwładnością, nie został on jednak jak dotychczas wyjaśniony. Jest on jednak ważnym elementem konstrukcji ogólnej teorii względności Einsteina.
Nieznane są ani źródła jej pochodzenia ani mechanizmy jej powstawania, większość fizyków przyjmuje bezwładność jako cechę materii.
W ramach fizyki podejmowano próby wyjaśniania bezwładności za pomocą mechanizmów postulujących oddziaływanie np. z resztą wszechświata. Autorem takiej koncepcji bezwładności był Ernst Mach.
Mierzalną wielkością związaną z bezwładnością ciał jest ich masa. Dokładna równość tzw. masy bezwładnej (obecnej we wzorze F = m·a) i masy ważkiej (wchodzącej w prawo Newtona grawitacji) została potwierdzona w doświadczeniach Loránda Eötvösa z olbrzymią dokładnością. Sugeruje ona istnienie związku pomiędzy oddziaływaniami grawitacyjnymi a bezwładnością, nie został on jednak jak dotychczas wyjaśniony. Jest on jednak ważnym elementem konstrukcji ogólnej teorii względności Einsteina.
Bezwładność, inercja, właściwość ciał materialnych, znajdująca odbicie w I i II zasadzie mechaniki. Gdy na ciało nie działają siły zewnętrzne lub wzajemnie się one równoważą, bezwładność przejawia się w tym, że ciało zachowuje niezmienny stan ruchu lub spoczynku względem inercjalnego układu odniesienia. Jeśli na ciało działa niezrównoważony układ sił, bezwładność przejawia się w tym, że zmiana stanu spoczynku lub ruchu ciała nie zachodzi nagle, lecz stopniowo, tym wolniej, im większa jest bezwładność ciała. Miarą bezwładności ciała w ruchu postępowym jest jego masa, a w ruchu obrotowym moment bezwładności.