Faraon był władcą absolutnym, uznawanym za syna boga Ra, zarazem najwyższym sędzią na Ziemi oraz dowódcą armii egipskiej w razie wojny.
Wezyrowie byli najwyższymi urzędnikami, którzy byli powoływani na tę funkcję przez faraona, sprawowali rządy administracyjne w jego imieniu.
Kapłani zajmowali się odprawianiem rytuałów na cześć konkretnych bóstw, dbali także o rozwój religii, potrafili czytać i obliczać daty wylewu rzeki Nil.
Urzędnicy byli ludźmi wykształconymi, potrafili pisać i czytać, zajmowali się sprawami administracyjnymi, ściąganiem danin.
Kupcy zajmowali się handlem na rynku, importowali produkty.
Rzemieślnicy zajmowali się wytwarzaniem przedmiotów codziennego użytku m.in. ceramicznych dzbanów, waz, ubrań, butów, mebli oraz biżuterii.
Żołnierze bronili państwa w czasie wojny, wywodzili się głównie z części mieszczańskiej lub chłopskiej.
Chłopi byli najliczniejszą grupą społeczną starożytnego Egiptu, pracowali na roli, zajmowali się budową kanałów irygacyjnych, płacili wysokie podatki.
Niewolnicy nie mieli żadnych praw, byli traktowani jak narzędzia, przeważnie byli zdobyczami w wyprawach wojennych, służyli faraonowi i w rezydencjach bogatych Egipcjan.
