Wszyscy Słowianie byli czcicielami boga Ognia i Słońca. Oddawali cześć zarówno ogniowi ziemskiemu, jak niebieskiemu. Najczęściej pod postacią rozpalonej tarczy słonecznej. Składano mu ofiary za zmarłych, lekano sie go skalac lub obrazic, gdyz mógł spowodowac pozar, ogien traktowano z ogromnym szacunkiem ale tez bano sie go w domowym palenisku zawsze przechowywano zar, który przenoszono do nowego miejsca zamieszkanie, czesc zaru oddawano synom wkraczajacym w dorosłe zycie, miał on zapewnic szczescie i dostatek. W wielu rejonach zwąc bóstwo ognia Swarogiem, a słońce Swarożycem. Druga nazwa oznaczała też syna Swaroga. Swarog ( Swaróg) czczony przez Słowian zachodnich i wschodnich na Rusi. Był wyobrażeniem boskiego kowala. W panteonie Słowian wczesnego średniowiecza prym w hierarchii bóstw zajmowały właśnie te dwa bóstwa.
