Neogotyk, kierunek w architekturze i rzemiośle artystycznym powstały w czasach nowożytnych, oparty na formach gotyckich, początkowo związany z angielską sztuką preromantyczną 2. połowa XVIII w. (sztuczne ruiny gotyckie w parkach krajobrazowych), następnie stosowany w architekturze mieszkalnej (dom H. Walpole'a w Strawberry Hill, 1747-1780). Najbardziej monumentalną realizacją w stylu neogotyckim jest gmach parlamentu londyńskiego (1840-1860, architekci Ch. Barry, A.W. Pugin), ponadto ratusz w Wiedniu i parlament w Budapeszcie.
Eklektyzm, połączenie środków formalnych i treściowych, zaczerpnięte z innych stylów, kręgów twórczych, dające efekt kompilacji i dalekie od spójnej całości.
Postawa eklektyczna występuje w różnych epokach artystycznych, widoczna jest już w starożytnym Egipcie, sztuce hellenistycznej oraz rzymskiej. W XVI w. stanowiła podstawę akademizmu (malarska rodzina Carraccich).
