Jacek Soplica jest głównym bohaterem epopei Adama Mickiewicza "Pan Tadeusz". Jako młodzieniec był przystojnym mężczyzną skupiającym uwagę na kobietach, którym się podobał. Cieszył się popularnością szlachty i ziemiaństwa. Mimo, iż był awanturnikiem i zawadiaką, zakochał się ze wzajemnością w Ewie, która było córką Horeszki. Bywał częstym gościem w ich domu, jednak Horeszko uznał Soplicę za niezgodnego kandydata do ręki córki. Po podaniu Jackowi czarnej polewki popadł w alkoholizm, który przyczynił się do bezmyślnej decyzji młodego mężczyzny. Ożenił się z kobietą, której nie znał i nie kochał, która następnie urodziła mu syna i zmarła. Roztargniony Soplica nie mógł pogodzić się z tym, że Stolnik dał mu czarną polewkę. Chcąc się zemścić, podczas ataku Moskali na Horeszkę, wymierzył w ojca Ewy i go zastrzelił. Działał pod wpływem emocji, a następnie żałował złych czynów. Chciał się zmienić na lepsze. Postanowił zostać zakonnikiem i wstąpić do klasztoru św. Bernardynów. Został księdzem Robakiem. Nazwał się tak, na znak pokuty za grzechy, które wyrządził w przeszłości. Zaczął udzielać się w patriotycznych dokonaniach, aby znikło miano ‘zdrajcy’. Został także opiekunem Zosi-córki Ewy Horeszkówny, która została wywieziona na Sybir, ocalił życie Hrabiemu i Gerwazemu, był dobrym ojcem dla Tadeusza. Otrzymał uznanie Napoleona i odznakę patrioty. Młody Jacek Soplica oraz Ksiądz Robak, to dwie różniące się postacie. Uważam, iż Ksiądz odkupił za swoje grzechy swoim patriotycznym zachowaniem i dokonaniami. Uzyskał przebaczenie od wroga Gerwazego. Myślę, że został bohaterem, mimo złego postępowania w młodości.
