Odpowiedź :
Indie uważa się za kraj rolniczy z rosnącym potencjałem przemysłowym. Wśród państw rozwijających się zajmują jedno z czołowych miejsc. Gospodarkę charakteryzuje centralne planowanie i dominujące role sektora państwowego w górnictwie, hutnictwie, przemyśle maszynowym, zbrojeniowym, chemicznym, energetyce, transporcie i bankowości. W rękach prywatnych skupia się handel wewnętrzny, drobny przemysł przetwórczy oraz rzemiosło i rolnictwo.
Planowanie ma głównie na celu: zmniejszenie deficytu żywności, rozwój przemysłu ciężkiego i rozwój szkolnictwa.
Kraj jest mocno zadłużony. Koszty obsługi tego zadłużenia dochodzą do 1/3 wartości eksportu, a deficyt budżetowy napędza inflację i bezrobocie. Realizuje się program modernizacji gospodarki poprzez prywatyzację.
W przemyśle Indii duże znaczenie ma wydobycie węgla kamiennego, ropy naftowej, rud żelaza, manganu, miedzi, złota, miki, uranu, cynku i ołowiu, chromu, kamieni szlachetnych i soli.
Przemysł przetwórczy to głównie włókiennictwo, przemysł olejarski, tytoniowy i herbaciany.
Produkcja maszyn, chemia, hutnictwo, rafinerie, tabor kolejowy, odbiorniki RTV – to gałęzie rozwijające się.
Ważną rolę odgrywa obróbka skór i rzemiosło wyrobów codziennego użytku (np. biżuteria, wytwory z kości słoniowej, drewna, jedwabiu).
W przemyśle pracuje około 27% ludności i podobna liczba w rolnictwie.
Rolnictwo Indii charakteryzuje się ekstensywnym sposobem gospodarowania i dużym rozdrobnieniem gospodarstw rolnych. Podstawą jest produkcja roślinna, głównie roślin żywieniowych (80%): ryżu, pszenicy, prosa, roślin strączkowych, orzeszków ziemnych. Z przemysłowych: bawełna, juta, tytoń, rośliny oleiste, a także używki: kawa, herbata, przyprawy.
Hodowla ma mniejsze znaczenie powodu braku paszy oraz religijnego zakazu uboju bydła. W rejonach lesistych eksploatuje się zasoby drewna tekowego i sandałowego przy udziale słoni.
Monsunowy klimat i występowanie największych na świecie obszarów żyznych gleb aluwialnych stanowi korzystne warunki dla rolnictwa.
Indie są drugim co do ilości ludności krajem świata. Eksplozja demograficzna w latach 60 i 70 spowodowała nawet próby odgórnego ograniczenia przyrostu naturalnego. Ludność jest bardzo zróżnicowana etnicznie, językowo (800 języków) i religijnie. Około 75% ludności mieszka na wsi, w miastach jest duży procent bezdomnych i bezrobotnych.
W efekcie dużego zaludnienia, ekstensywnego rolnictwa i dopiero rozwijającego się przemysłu ponad 200 mln. ludności Indii pozostaje w nędzy, poniżej minimum potrzebnego do życia. Występują epidemie trądu, malarii i gruźlicy. Opieka zdrowotna w postaci podstawowych publicznych ośrodków zdrowia za główne zadanie ma przeciwdziałanie epidemiom i kontrolę urodzeń.
Pomimo polityki oświatowej, zapewniającej bezpłatną naukę na poziomie podstawowym, w Indiach jest nadal około 50% analfabetów.
Planowanie ma głównie na celu: zmniejszenie deficytu żywności, rozwój przemysłu ciężkiego i rozwój szkolnictwa.
Kraj jest mocno zadłużony. Koszty obsługi tego zadłużenia dochodzą do 1/3 wartości eksportu, a deficyt budżetowy napędza inflację i bezrobocie. Realizuje się program modernizacji gospodarki poprzez prywatyzację.
W przemyśle Indii duże znaczenie ma wydobycie węgla kamiennego, ropy naftowej, rud żelaza, manganu, miedzi, złota, miki, uranu, cynku i ołowiu, chromu, kamieni szlachetnych i soli.
Przemysł przetwórczy to głównie włókiennictwo, przemysł olejarski, tytoniowy i herbaciany.
Produkcja maszyn, chemia, hutnictwo, rafinerie, tabor kolejowy, odbiorniki RTV – to gałęzie rozwijające się.
Ważną rolę odgrywa obróbka skór i rzemiosło wyrobów codziennego użytku (np. biżuteria, wytwory z kości słoniowej, drewna, jedwabiu).
W przemyśle pracuje około 27% ludności i podobna liczba w rolnictwie.
Rolnictwo Indii charakteryzuje się ekstensywnym sposobem gospodarowania i dużym rozdrobnieniem gospodarstw rolnych. Podstawą jest produkcja roślinna, głównie roślin żywieniowych (80%): ryżu, pszenicy, prosa, roślin strączkowych, orzeszków ziemnych. Z przemysłowych: bawełna, juta, tytoń, rośliny oleiste, a także używki: kawa, herbata, przyprawy.
Hodowla ma mniejsze znaczenie powodu braku paszy oraz religijnego zakazu uboju bydła. W rejonach lesistych eksploatuje się zasoby drewna tekowego i sandałowego przy udziale słoni.
Monsunowy klimat i występowanie największych na świecie obszarów żyznych gleb aluwialnych stanowi korzystne warunki dla rolnictwa.
Indie są drugim co do ilości ludności krajem świata. Eksplozja demograficzna w latach 60 i 70 spowodowała nawet próby odgórnego ograniczenia przyrostu naturalnego. Ludność jest bardzo zróżnicowana etnicznie, językowo (800 języków) i religijnie. Około 75% ludności mieszka na wsi, w miastach jest duży procent bezdomnych i bezrobotnych.
W efekcie dużego zaludnienia, ekstensywnego rolnictwa i dopiero rozwijającego się przemysłu ponad 200 mln. ludności Indii pozostaje w nędzy, poniżej minimum potrzebnego do życia. Występują epidemie trądu, malarii i gruźlicy. Opieka zdrowotna w postaci podstawowych publicznych ośrodków zdrowia za główne zadanie ma przeciwdziałanie epidemiom i kontrolę urodzeń.
Pomimo polityki oświatowej, zapewniającej bezpłatną naukę na poziomie podstawowym, w Indiach jest nadal około 50% analfabetów.
Indie uważa się za kraj rolniczy z rosnącym potencjałem przemysłowym. Wśród państw rozwijających się zajmują jedno z czołowych miejsc. Gospodarkę charakteryzuje centralne planowanie i dominujące role sektora państwowego w górnictwie, hutnictwie, przemyśle maszynowym, zbrojeniowym, chemicznym, energetyce, transporcie i bankowości. W rękach prywatnych skupia się handel wewnętrzny, drobny przemysł przetwórczy oraz rzemiosło i rolnictwo.
Planowanie ma głównie na celu: zmniejszenie deficytu żywności, rozwój przemysłu ciężkiego i rozwój szkolnictwa.
Rolnictwo Indii charakteryzuje się ekstensywnym sposobem gospodarowania i dużym rozdrobnieniem gospodarstw rolnych. Podstawą jest produkcja roślinna, głównie roślin żywieniowych (80%): ryżu, pszenicy, prosa, roślin strączkowych, orzeszków ziemnych. Z przemysłowych: bawełna, juta, tytoń, rośliny oleiste, a także używki: kawa, herbata, przyprawy.
Planowanie ma głównie na celu: zmniejszenie deficytu żywności, rozwój przemysłu ciężkiego i rozwój szkolnictwa.
Rolnictwo Indii charakteryzuje się ekstensywnym sposobem gospodarowania i dużym rozdrobnieniem gospodarstw rolnych. Podstawą jest produkcja roślinna, głównie roślin żywieniowych (80%): ryżu, pszenicy, prosa, roślin strączkowych, orzeszków ziemnych. Z przemysłowych: bawełna, juta, tytoń, rośliny oleiste, a także używki: kawa, herbata, przyprawy.
