W starożytnej Grecji było bardzo mało terenów uprawnych. Nie mogły one wyżywić stale powiększającej się liczby mieszkańców. Dlatego wielu Greków opuszczało rodzinne strony w poszukiwaniu nowych siedzib i nowych terenów pod uprawę. W ciągu 200 lat, od 8 do 6 wieku p.n.e., założyli oni wiele osad wzdłuż wybrzeży Morza Śródziemnego i Morza Czarnego. Proces ten nazwano kolonizacją, a osady, które zakładano poza ojczyzną - koloniami. O polis (polis-miasta-państwa), z którego się wywodzili koloniści mówiono Metropolis (Metropolis-miasto-matka).
