Odpowiedź :
Hamlet – królewicz duński to główny bohater tragedii Williama Szekspira, pod tym samym tytułem, postać co najmniej dziwna, pełna sprzeczności oraz konfliktów wewnętrznych. Zrozpaczony po stracie ukochanego ojca młodzieniec wałęsa się po Elsynorze nie mogąc znaleźć dla siebie odpowiedniego miejsca, chcę on nawet opuścić Danię i udać się do Wittenbergi lecz nie otrzymuje na to zgody swojej matki oraz stryja Klaudiusza. Niechęć głównego bohatera do ojczyma zostaje w końcu wielokrotnie spotęgowana po rozmowie z duchem ojca, który to jasno wskazuje na stryja królewicza jako sprawcę śmierci króla Hamleta. Gdy książę składa zjawie przysięgę pomszczenia rodzica czytelnik ma nadzieję, że akcja dramatu nabierze zaraz gwałtowniejszego tępa, co w istocie nie ma miejsca, ponieważ ten wrażliwy mężczyzna rozważając wszystkie za i przeciw nie jest do końca przekonany o winie swojego stryja i skrywa się tymczasowo pod maską człowieka obłąkanego, który jest prędzej szukającym niezwykłych zabaw młodzieńcem niż bacznym obserwatorem, czekającym tylko na jeden dowód winy Klaudiusza. Hamlet zdaję sobie sprawę, że z każdym kolejnym dniem traci zaufanie dworu oraz samego władcy co skutkuje w końcu szpiegowaniem go przez niegdyś wiernych mu przyjaciół Rozenkranca oraz Gildensterna. Zagubiony i przerażony okrucieństwem świata z którym przyszło mu się zmagać młodzieniec pragnie śmierci ale pomny obietnicy złożonej duchowi dochodzi do wniosku, że jego zguba nie naprawi ludzi i nadal będą oni przepełnieni kłamstwem i chciwością, które tak skutecznie rujnują nasz życie. Hamlet jest jednak inteligentnym oraz sprytnym człowiekiem, co potwierdza po raz kolejny wystawiając stryja na „próbę sumienia”.
