Rozwiązane

1.Jak chrześcijanin ma patrzeć na lęk i na wolność?
2. Czym jest grzech ?
3.Wylicz sposoby przezwyciężania pokusy samowystarczalności ?
4. Co to jest pycha ? Co to jest pokora ?
5.Opisz wydarzenia związane z budową wieży Babel
6. Patrząc na wydarzenia opisane w Księdze Rodzaju, czego dopuścił sie człowiek wobec miłującego go Boga ?
7. Co było następstwem grzechu pierworodnego?
8. Co symbolizuje woda chrztu ?
9.Czym jest spowiedź ?
10. Jaka jest rola aniołów ? I na czym polega ich działanie ?
11. Na czym polega sposób działania szatana ?



Odpowiedź :

1.ma patrzeć z spokojem i nadzieją
2.jest to zły stosunek do Boga
4.jest to inaczej hamstwo , chytrość
5.Ludzie chcieli być lepsi od Boga , to za kare bóg pomieszał im Języki.
6.Dopuścił sie wielkiego Grzechu i pychy
8.Symbolizuje że jesteśmy dziećmi bozymi
9.jest to wyznanie grzechów panu i bogu i prośba o ich przebaczenie
10.Rolą Aniołow jest pilnowanie nas dzieci i pomoc Bogu
11.na zmuszaniu nas do ciężkich grzechów przeciw Bogu
1.Jak chrześcijanin ma patrzeć na lęk i na wolność?

2. Czym jest grzech ?
"Grzech ma tylko początek, nigdy końca ... " (O. D. Koputos)
Grzech-oznaczające przekroczenie konkretnych norm moralnych i religijnych. Dokładniej: jest to świadome i dobrowolne działanie lub jego brak (grzech zaniechania) bądź też postawa, która stoi w sprzeczności z nakazami Boga lub bogów danej religii. Inaczej rzecz ujmując grzech to postawa lub działanie wbrew Bogu, sprzeczne z Jego charakterem, powodujące świadomą alienację jednostki ludzkiej wobec tegoż Boga.

3.Wylicz sposoby przezwyciężania pokusy samowystarczalności ?

4. Co to jest pycha ? Co to jest pokora ?

Pycha – pojęcie i postawa człowieka, charakteryzująca się nadmierną wiarą we własną wartość i możliwości, a także wyniosłością. Człowiek pyszny ma nadmiernie wysoką samoocenę oraz mniemanie o sobie. Gdy jest wyniosły towarzyszy mu zazwyczaj agresja.

Pokora – cnota moralna, która w ogólnym rozumieniu polega na uznaniu własnej ograniczoności, nie wywyższaniu się ponad innych i unikaniu chwalenia się swoimi dokonaniami.

5.Opisz wydarzenia związane z budową wieży Babel

Wieża Babel symbolizuje załamanie się porządku ustanowionego przez Boga, zerwanie więzów wspólnoty z Bogiem, a w następstwie także i naruszenie jedności międzyludzkiej. Pod wpływem zwyczajów panujących w pogańskiej krainie Szinear, uniesieni pychą jej mieszkańcy wykorzystują własne poczucie jedności przeciw Bogu, pragnąc dorównać Jego wszechmocy, «aby nic z tego, czego zapragną, nie było niemożliwe» (por. Rdz 11, 6). Chęć zrównania się z Bogiem stanowi faktycznie negowanie fundamentalnej prawdy o panowaniu i władztwie jedynego Boga. Przez grzech człowiek zrywa więź z Bogiem, który jest źródłem jedności. Władza panowania nad ziemią w imieniu samego Boga (por. Rdz 1, 28) ulega zniekształceniu. W miejsce jedności pojawiają się rozłamy i rozdarcia: w małżeństwie — przez poligamię i rozwody (por. Rdz 4, 19; Pwt 24, 1), we wspólnocie braterskiej — przez bratobójcze morderstwo (por. Rdz 4, 6 nn. 24), ale także rozłamy społeczne, w których znakiem zerwania jedności, duchowej więzi i wspólnoty jest poróżnienie języków.
Mieszkańcy Babilonu ulegli tej samej pokusie, co pierwsi rodzice — zapragnęli być w pełni autonomiczni i niezależni od Boga. «Miasto i wieża Babel», zamierzone jako znak jedności i stanowiące szczyt materialnych możliwości tamtych czasów, stały się faktycznie symbolem buntu i niezależności od Boga (por. Rdz 11, 4). Tak więc rozproszenie ludzkości po całej ziemi, które miało być błogosławieństwem, na skutek zerwania duchowych więzów z Bogiem stało się przekleństwem. Wspaniała kultura materialna starożytnego świata mezopotamskiego, budząca podziw i zachwyt, rozpadła się bezpowrotnie. Zabrakło więzi duchowej, duchowego spoiwa, które potrafiłoby scalić kulturę materialną i zapewnić jej trwałość. Jego miejsce zajął egoizm zbiorowy, będący przeciwieństwem przykazania miłości. Pomieszanie języków, które uniemożliwiało wzajemne porozumienie ludzi, stało się «antyznakiem», świadczącym o braku duchowych więzi pomiędzy ludźmi. To, co miało stanowić ich tworzywo i zapewnić trwałość relacji międzyludzkich, stało się źródłem podziałów, a w następstwie także rozproszenia.
6. Patrząc na wydarzenia opisane w Księdze Rodzaju, czego dopuścił sie człowiek wobec miłującego go Boga ?

7. Co było następstwem grzechu pierworodnego?

Następstwem grzechu pierworodnego stała się śmierć, której wszyscy doświadczamy. Po pierwszym grzechu, jak czytamy w Katechizmie Kościoła Katolickiego, prawdziwa „inwazja” grzechu zalewa świat. Biblia opisuje bratobójstwo popełnione przez Kaina na Ablu; pojawia się powszechne zepsucie moralne będące następstwem grzechu, czy grzech ujawniający się na wiele różnych sposobów także wśród chrześcijan. Człowiek zaglądając w swoje serce dostrzega ciągle, że niestety jest skłonny do złego i pogrążony w wielorakim złu, które nie może pochodzić od dobrego Stwórcy (por. KKK 401).

8. Co symbolizuje woda chrztu ?

Najważniejszym obmyciem rytualnym jest obrzęd chrztu - obmycie z wody i z Ducha Świętego. W wodzie chrztu symbolika widziała rodzicielkę użyźnioną przez Ducha Świętego i wydającą na świat dzieci Kościoła (1 Kor 6,11).

9.Czym jest spowiedź ?

To sakrament, przez który grzesznik otrzymuje odpuszczenie grzechów i zyskuje łaskę, mającą mu pomóc w dobrym życiu. Czym jest dla Ciebie zależy już od tego, jak do spowiedzi podchodzisz. Jeśli mówisz o zmyślonych grzechach, które "należałoby powiedzieć" to znaczy, że źle się do spowiedzi przygotowałaś. Bo w spowiedzi należy mówić o swoich, prawdziwych grzechach, które sie popełniło od ostatniej ważnej spowiedzi, a nie o tych z których człowiek się spowiadał będąc dzieckiem. Ważne też jest, aby przystąpić do rachunku sumienia i żalu za grzechy ze świadomością, ze istnieje coś takiego jak obiektywne normy moralne. Wielkim błędem jest mówienie w spowiedzi tylko o tym, co człowieka martwi, choć grzechem wcale nie jest, a pomijanie tego, co w sakramencie pokuty istotne: wyznania swoich win. Bo spowiadać się mamy ze swoich własnych grzechów, a nie win rodziców, nauczycieli, koleżanek czy kolegów...

10. Jaka jest rola aniołów ? I na czym polega ich działanie ?

Rolą Aniołow jest pomoc Bogu, pilnowanie nas - dzieci Bożych

11. Na czym polega sposób działania szatana ?

Działanie szatana w życiu człowieka, może przejawiać się w różny sposób, a dzieje się to poprzez pokusę, alienację oraz opętanie.

Pokusa jest to pobudzenie do popełnienia zła, które może pochodzić od złego ducha, ale też od naszego ciała lub też od świata, który nas otacza. Pokusy stanowią normalną część życia chrześcijańskiego, w którym człowiek nieustannie prowadzi walkę duchową. Wierzący powinien ciągle przezwyciężać złe nawyki i skłonności ludzkiej natury oraz mieć świadomość, że staje wobec wroga.

Alienacja występuje w trzech różnych przejawach. Pierwszym z nich jest obsesja. Występuje wtedy, gdy inteligencja pewnej osoby jest spętana ciągle tymi samymi myślami i nie może jej używać w sposób wolny. Myśli te zalewają jakby całe pole świadomości człowieka, który czuje się wobec nich absolutnie bezradny. Nie jest on zdolny by odrzucić przedmiot obsesji. Często w wypadkach bardzo silnej alienacji, zostaje popchnięty do zrobienia tego, czego obsesja dotyczy. Może ona być konsekwencją praktyk okultystycznych, gdzie osoba w pewnym sensie sama ponosi odpowiedzialność za to, co się z nią dzieje, ale też istnieją takie przypadki, w których Bóg dozwala, żeby osoby nie mające nic wspólnego z okultyzmem zostały opanowane przez obsesję. Stwórca zezwala na to działanie złego ducha, by przez nie człowiek odniósł wielkie zwycięstwo duchowe.

Drugim rodzajem alienacji jest opresja. Przejawia się w działaniu szatana na przedmioty materialne. W tej kategorii zjawisk mówi się o nawiedzonych domach, przedmiotach, które się poruszają, czy też o urządzeniach, które same się włączają. Opresja pojawia się zazwyczaj tam, gdzie odbywały się seanse spirytystyczne lub w miejscach, gdzie dokonano zabójstw, perwersji moralnych i innych ciężkich grzechów. Poprzez ten sposób działania diabeł potwierdza swoją obecność umacniając zniewolenie osób.

Kolejnym rodzajem alienacji jest dręczenie. Polega na szkodach fizycznych, które nieprzyjaciel człowieka powoduje na ciele jakiejś osoby. Mogą one przybierać postać bólu, dziwnych odczuć duszenia, uczucia, że ktoś zadaje cios, powtarzającej się bezsenności i koszmarów oraz pojawiających się na ciele ran.

Trzecim sposobem działania szatana na osobę jest opętanie. Występuje wówczas, gdy nastąpi dobrowolne zaangażowanie się woli człowieka przy świadomym wejściu w przymierze z siłami zła. Wówczas taka osoba nie jest już wolna ani w chceniu, ani w decydowaniu o własnych czynach, ponieważ ma związaną wolę. Zawładnięcie może być częściowe, kiedy jakaś część woli jest opanowana. Wówczas takie osoby nie mogą np. wejść do kościoła lub są uczulone na rzeczy święte. Zawładnięcie może być także całkowite. W tym przypadku demon dowolnie panuje nad swoją ofiarą wykorzystując jej ciało do swoich celów. Mówi przez jej usta, zniewala jej ruchy, oddziaływuje bezpośrednio na zmysły człowieka, wyobraźnię i uczucia oraz wpływa na inteligencję i wolę, która ulega zachwianiu, sparaliżowaniu i ograniczeniu.


Kościół pierwszych wieków szeroko wykorzystywał możliwości dane przez Chrystusa ustanawiając egzorcystów, którym powierzono zadanie wypędzania złych duchów z opętanych. Obecnie w Kościele rozróżnia się egzorcyzmy prywatne oraz egzorcyzmy formalne.

Egzorcyzm prywatny, czyli modlitwa o uwolnienie jest modlitwą zwróconą do Boga. Każdy chrześcijanin może prosić Pana o uwolnienie od wpływu różnych pokus i udręk, pochodzących od złych duchów. Może to dziać się w obecności zainteresowanej osoby lub bez niej. Nie zwraca się wtedy bezpośrednio do złego ducha ani mu się nie rozkazuje. Jest ona bardziej skuteczna, gdy grupa chrześcijan gromadzi się wraz z osobą, która potrzebuje uwolnienia, ponieważ często oprócz samej modlitwy konieczna jest rada, rozeznanie i zachęta.

Egzorcyzm formalny jest stosowany tylko w przypadku opętania i może go wykonywać jedynie biskup lub jego delegat. Egzorcyzm polega na użyciu władzy nad złymi duchami, dlatego też pełniący posługę, biskup lub kapłan po modlitwie do Chrystusa o uzyskanie Jego władzy i mocy, zwraca się bezpośrednio do demona. Nikt, kto nie działa w imieniu Kościoła, nie może się zwracać bezpośrednio do złego ducha, który opętał swoją ofiarę. Modlitwa nad takimi osobami wykracza bowiem poza kompetencję każdego innego chrześcijanina. Skuteczność egzorcyzmu zależy od władzy, którą egzorcysta zostaje obdarzony za pośrednictwem wiary i posłannictwa Kościoła oraz od darów, które mu dał Bóg i od skutecznych środków, stosowanych do poszczególnych przypadków.