Odpowiedź :
1.17 września 1939 roku - agresja sowiecka na Polskę
O świcie w dniu 17 września, kiedy oddziały Wojska Polskiego stawiały jeszcze opór armiom niemieckim, Polska została zaatakowana przez Związek Sowiecki, związany tajnym sojuszem z III Rzeszą. W tych warunkach najwyższe władze Rzeczypospolitej i Naczelny Wódz w nocy z 17 na 18 września opuścili terytorium państwa, przechodząc na teren Rumunii.
W dniu agresji sowieckiej w rękach polskich znajdowała się niemal połowa terytorium Rzeczypospolitej. Broniła się Warszawa i Twierdza Modlin. Trwała bitwa nad Bzurą i obrona wybrzeża morskiego. Toczyły się krwawe boje na Lubelszczyźnie, bronił się Lwów.
Siły sowieckie liczyły ponad 450 tysięcy żołnierzy. Liczba ta z każdym dniem wzrastała, dochodząc pod koniec września do około półtora miliona. W szeregach Wojska Polskiego znajdowało się jeszcze około 600 tys. żołnierzy, z czego związanych walką z Niemcami było około 250 tys. Na wschodnich obszarach Polski w różnego rodzaju jednostkach było ponad 200 tys. żołnierzy. Granica wschodnia dozorowana była przez niespełna 20 tys. żołnierzy Korpusu Ochrony Pogranicza.
Wojsko Polskie nie było w stanie skutecznie przeciwstawić się nowemu agresorowi, zwłaszcza, że ataku z tej strony nie przewidywano. Jednakże pomimo całkowitego zaskoczenia i przewagi wschodniego agresora wiele jednostek KOP-u stawiło opór. Długo utrzymywały swoje pozycje pułki KOP-u „Wilejka”, „Podole” i „Sarny”. Granicy Broniły bataliony: „Ludwikowo”, „Sienkiewicze”, „Dawidgródek”. Do historii przeszły obrona Wilna oraz walki polskiej kawalerii pod Skidlem i Kodziowcami. Bohaterski opór stawiła grupa KOP-u gen. Wilhelma Orlik-Rückemana, która pod Szackiem i Wytycznem zadała najeźdźcy ciężkie straty. Szczególnie zacięty charakter miała dwudniowa obrona Grodna. W oporze stawianym do końca września Armii Czerwonej uczestniczyło w zwartych jednostkach co najmniej kilkadziesiąt tysięcy żołnierzy polskich. Największą zwartą jednostką była Samodzielna Grupa Operacyjna „Polesie”, licząca ponad 20 tys. żołnierzy broniła się najpierw przed Armią Czerwoną, a następnie walczyła z Niemcami. Atak na Polskę od wschodu poważnie osłabił jej możliwości obronne i skrócił w konsekwencji opór.
W dniu 28 września Niemcy i Sowieci podpisali układ „O granicach i przyjaźni” modyfikujący pakt Ribbentrop-Mołotow. Zgodnie z nowymi postanowieniami, granica niemiecko-sowiecka przebiegała na linii Narwi, Bugu i Sanu. Pod okupacją sowiecką znalazło się ok. 201 tys. km2, w tym co najmniej 5 mln Polaków. Jeden z dodatkowych tajnych protokołów przewidywał współpracę obu państw w zwalczaniu polskich dążeń niepodległościowych
O świcie w dniu 17 września, kiedy oddziały Wojska Polskiego stawiały jeszcze opór armiom niemieckim, Polska została zaatakowana przez Związek Sowiecki, związany tajnym sojuszem z III Rzeszą. W tych warunkach najwyższe władze Rzeczypospolitej i Naczelny Wódz w nocy z 17 na 18 września opuścili terytorium państwa, przechodząc na teren Rumunii.
W dniu agresji sowieckiej w rękach polskich znajdowała się niemal połowa terytorium Rzeczypospolitej. Broniła się Warszawa i Twierdza Modlin. Trwała bitwa nad Bzurą i obrona wybrzeża morskiego. Toczyły się krwawe boje na Lubelszczyźnie, bronił się Lwów.
Siły sowieckie liczyły ponad 450 tysięcy żołnierzy. Liczba ta z każdym dniem wzrastała, dochodząc pod koniec września do około półtora miliona. W szeregach Wojska Polskiego znajdowało się jeszcze około 600 tys. żołnierzy, z czego związanych walką z Niemcami było około 250 tys. Na wschodnich obszarach Polski w różnego rodzaju jednostkach było ponad 200 tys. żołnierzy. Granica wschodnia dozorowana była przez niespełna 20 tys. żołnierzy Korpusu Ochrony Pogranicza.
Wojsko Polskie nie było w stanie skutecznie przeciwstawić się nowemu agresorowi, zwłaszcza, że ataku z tej strony nie przewidywano. Jednakże pomimo całkowitego zaskoczenia i przewagi wschodniego agresora wiele jednostek KOP-u stawiło opór. Długo utrzymywały swoje pozycje pułki KOP-u „Wilejka”, „Podole” i „Sarny”. Granicy Broniły bataliony: „Ludwikowo”, „Sienkiewicze”, „Dawidgródek”. Do historii przeszły obrona Wilna oraz walki polskiej kawalerii pod Skidlem i Kodziowcami. Bohaterski opór stawiła grupa KOP-u gen. Wilhelma Orlik-Rückemana, która pod Szackiem i Wytycznem zadała najeźdźcy ciężkie straty. Szczególnie zacięty charakter miała dwudniowa obrona Grodna. W oporze stawianym do końca września Armii Czerwonej uczestniczyło w zwartych jednostkach co najmniej kilkadziesiąt tysięcy żołnierzy polskich. Największą zwartą jednostką była Samodzielna Grupa Operacyjna „Polesie”, licząca ponad 20 tys. żołnierzy broniła się najpierw przed Armią Czerwoną, a następnie walczyła z Niemcami. Atak na Polskę od wschodu poważnie osłabił jej możliwości obronne i skrócił w konsekwencji opór.
W dniu 28 września Niemcy i Sowieci podpisali układ „O granicach i przyjaźni” modyfikujący pakt Ribbentrop-Mołotow. Zgodnie z nowymi postanowieniami, granica niemiecko-sowiecka przebiegała na linii Narwi, Bugu i Sanu. Pod okupacją sowiecką znalazło się ok. 201 tys. km2, w tym co najmniej 5 mln Polaków. Jeden z dodatkowych tajnych protokołów przewidywał współpracę obu państw w zwalczaniu polskich dążeń niepodległościowych
1.Co się wydarzyło 17 września 1939 r.?
Wówczas nastąpiła agresja rosyjska na Polskę. We wczesnych godzinach porannych wojska rosyjskie zaczęły przekraczać granicę Polski.
2.Co się stało z polskimi władzami państwowymi (prezydent, rząd, naczelne dowództwo) 17 września 1939 r.?
Władze Polski zostały zmuszone do przeniesienia ośrodków władzy poza granice państwa. W nocy 17/18 Prezydent i premier przekroczyli granicę Rumuńską w konsekwencji czego zostali internowani (pod naciskiem władz III Rzeszy władze rumuńskie próbowały zmusić władze Polski do zrzeczenia się urzędu). W związku zaistniałą sytuacją wybrano nowe władz - tymczasowym prezydentem został Ignacy Mościcki (25.09), który w myśl konstytucji kwietniowej miał wyznaczyć zastępce prezydenta. Wybrał Bolesława Wieniawę-Długoszowskieg, który pod wpływem nacisków zrezygnował z urzędu. Na urząd prezydenta został nominowany Władysław Raczkiewicz, który powołał na premiera Władysława Sikorskiego. Siedzibą rządu był Paryż, później Angers.
1.Co łączy te dwie daty: 23 sierpnia 1939 r. i 28 września 1939 r.
23 sierpnia 1939 roku został podpisany pakt Ribbentrop-Mołotow (III Rzesze i ZSRR tzw. pakt o nieagresji) na mocy, którego został przeprowadzony "IV rozbiór Polski" . Znajdował się w nim ,,Tajny Protokół Dodatkowy" będący umową opisującą szczegóły wspólnej napaści na Polskę.
28 września 1939 został podpisany tzw. traktat o wieczystej przyjaźni rosyjsko-niemieckiej - tajny protokół dodatkowy, albo jeszcze inaczej układ o granicach i przyjaźni na mocy, którego nastepuje podział terytorium polskiego.
Wówczas nastąpiła agresja rosyjska na Polskę. We wczesnych godzinach porannych wojska rosyjskie zaczęły przekraczać granicę Polski.
2.Co się stało z polskimi władzami państwowymi (prezydent, rząd, naczelne dowództwo) 17 września 1939 r.?
Władze Polski zostały zmuszone do przeniesienia ośrodków władzy poza granice państwa. W nocy 17/18 Prezydent i premier przekroczyli granicę Rumuńską w konsekwencji czego zostali internowani (pod naciskiem władz III Rzeszy władze rumuńskie próbowały zmusić władze Polski do zrzeczenia się urzędu). W związku zaistniałą sytuacją wybrano nowe władz - tymczasowym prezydentem został Ignacy Mościcki (25.09), który w myśl konstytucji kwietniowej miał wyznaczyć zastępce prezydenta. Wybrał Bolesława Wieniawę-Długoszowskieg, który pod wpływem nacisków zrezygnował z urzędu. Na urząd prezydenta został nominowany Władysław Raczkiewicz, który powołał na premiera Władysława Sikorskiego. Siedzibą rządu był Paryż, później Angers.
1.Co łączy te dwie daty: 23 sierpnia 1939 r. i 28 września 1939 r.
23 sierpnia 1939 roku został podpisany pakt Ribbentrop-Mołotow (III Rzesze i ZSRR tzw. pakt o nieagresji) na mocy, którego został przeprowadzony "IV rozbiór Polski" . Znajdował się w nim ,,Tajny Protokół Dodatkowy" będący umową opisującą szczegóły wspólnej napaści na Polskę.
28 września 1939 został podpisany tzw. traktat o wieczystej przyjaźni rosyjsko-niemieckiej - tajny protokół dodatkowy, albo jeszcze inaczej układ o granicach i przyjaźni na mocy, którego nastepuje podział terytorium polskiego.
