Aleksander Wielki zyskał przydomek ,,Wielki” ponieważ ludzie w tamtych czasach właśnie za takiego go uważali. Aleksander był genialnym taktykiem i strategiem. Całą wiedzę wojskową zawdzięczał ojcu, który od najmłodszych lat kształcił syna na wielkiego dowódcę. Aleksander chciał stworzyć imperium. Stąd jego zainteresowanie nowymi podbojami. Ale Aleksander był również zręcznym politykiem, który wiedział, że nie wystarczy dokonać podboju nowych ziem, ale należy zasymilować ludność, aby zachować te ziemie. W ciągu swych wypraw wojennych założył przy szlakach komunikacyjnych wiele do dziś istniejących miast( Aleksandria, Herat, Kandahar), które stały się nie tylko ośrodkami wojskowymi lecz przede wszystkim kulturowymi. W celu ożywienia handlu przeprowadził reformę systemu monetarnego. Wyprawy Aleksandra Wielkiego miały szczególne znaczenie dla rozwoju nauki (zwłaszcza geografii) i kultury (hellenizm). Postać Aleksandra Wielkiego otaczała legenda wielkiego wodza i władcy, w starożytności i średniowieczu był on bohaterem licznych legend i powieści. Dzieło Aleksandra Wielkiego nie było trwałe. Po jego śmierci doszło do rozpadu państwa na wiele mniejszych pod rządami wodzów macedońskich. Uważam, że Aleksander Wielki w pełni zasługuje na miano największego wodza starożytności pomimo nietrwałości swego dzieła.
