Odpowiedź :
Początkowo rozwijał się kult sił natury, wynikający ze struktury ówczesnego społeczeństwa, w którym dominowała ludność rolnicza.Obrzędy i modlitwy dotyczyły najczęściej próśb o urodzaj oraz ochronę przed klęskami żywiołowymi. Czczono także przodków oraz bóstwa domowe. Należały do nich lary i penaty, opiekujący się domami oraz spichlerzami. Wpływ Etrusków i Greków doprowadził do narodzin kultu bogów rzymskich. Należeli do nich miedzy innymi Jowisz, Minerwa oraz Junona. Swoją siedzibę mieli w świątyniach na Kapitolu. Kapłani byli wybierani, a ich prestiż zależał od bóstwa, któremu służą. Największym szacunkiem cieszyły się westalki- opiekujące się świątyniami Westy. Chrześcijaństwo narodziło się wraz z Chrystusem, inaczej nazywanym Jahwe. Głosił on wiarę w jednego Boga oraz dobre życie po śmierci, będące nagrodą za uczciwe życie na ziemi. Jego nauki spotkały się zarówno z sympatią i wrogością. Został on wydany Rzymianom i ukrzyżowany. Mimo śmierci duchowego przywódcy nowa religia rozwijała się i pozyskiwała nowych wyznawców. Pierwsi chrześcijanie tworzyli gminy na czele, których stali biskupi. A głową kościoła został święty Piotr, jego następcy nazywali siebie papieżami. Wyznawcy nowej religii nie chcieli czcić bóstw rzymskich, co było przyczyną ich prześladowań. Zjawisko to nasiliło się zwłaszcza w IV wieku naszej ery, kiedy to cesarz Neron oskarżył chrześcijan o podpalenie Rzymu. Nabożeństwa odprawiano potajemnie w podziemnych katakumbach. W 313 roku cesarz Konstanty Wielki zezwolił na wyznawanie chrześcijaństwa, które wkrótce stało się religią państwową.
Chrześcijaństwo powstało w I połowie I wieku w rzymskiej prowincji Judei wśród wyznawców judaizmu, jako wynik działalności Jezusa z Nazaretu.
Chrześcijaństwo powstało w I wieku n.e. w łonie ówczesnego Judaizmu, jako wynik działalności Jezusa, jego nauczania, czynów, śmierci oraz zmartwychwstania, które od początku stanowiło główną tezę wiary chrześcijańskiej i motyw działania pierwszych chrześcijan.
Jezus przyszedł na świat na początku naszej ery w rodzinie pochodzącej od samego króla Dawida. Już jako kilkuletni chłopiec rozpoczął nauczanie Żydów, głosząc, iż jest synem jedynego Boga. W czasie swej publicznej działalności organizuje Kościół święty. Skupia przy sobie 72 uczniów. Wybiera 12 apostołów i nadaje im potrójną władzę: nauczycielską, pasterską i kapłańską. W 33 roku swojego ziemskiego życia Jezus został oskarżony przez Żydów o obrazę ich religi i skazany na śmierć przez ukrzyżowanie. Była to kara najczęściej stosowana wobec najgorszych zbrodniarzy. Według wierzeń chrześcijan, po ukrzyżowaniu Jezus zmartwychwstał i wstąpił do nieba. Ta straszna męczeńska śmierć Jezusa stała się początkiem szybkiego rozwoju religii chrześcijańskiej na obszarze zamieszkałym przez Żydów, a później niemal całego cesarstwa rzymskiego. Już w chwili Wniebowstąpienia Pana Jezusa liczba jego wyznawców wynosiła 120 osób.
Pierwsza wspólnota chrześcijańska powstała w Jerozolimie po Zesłaniu Ducha Świętego, była skupiona wokół 12 apostołów z Piotrem na czele i praktykowała chrzest, Eucharystię i życie wspólnotowe. Pod wpływem kazania św. Piotra nawraca się 3 tysiące Żydów. Liczba ta wzrasta do 5 tysięcy po uzdrowieniu żebraka.
Członkami Kościoła Jerozolimskiego są zrazu ochrzczeni Żydzi z Palestyny i z diaspory, czyli spoza Palestyny. Wierni tworzą jedną społeczność Świętych i odznaczają się miłością braterską, czystością, prawdomównością i miłosierdziem.
Na modlitwy i składanie ofiar udają się wierni jeszcze do świątyni żydowskiej. Osobno jednak schodzą się w wieczerniku lub w domach prywatnych na „Łamanie chleba”, które nazywają też „Dziękczynieniem” (Eucharystią).
Pierwsza gmina chrześcijańska z nawróconych pogan powstaje w Antiochii, gdzie po raz pierwszy pojawia się nazwa „chrześcijanin” na oznaczenie wyznawców Chrystusowych.
Gdy w Antiochii powstał spór, w jaki sposób przyjmować pogan do Kościoła (wprost czy przez religię żydowską) Apostołowie na Soborze Jerozolimskim (w 50 roku) rozstrzygnęli: „Zdało się Duchowi Świętemu i nam, aby nie nakładać na was żadnego ciężaru nad to, co jest konieczne…”
Tolerancyjni wobec religii ludów podbitych Rzymianie początkowo zlekceważyli chrześcijaństwo, sądząc, że jest to jedna z sekt czy odłam wiary żydowskiej. Stopniowo jednak, przy szybkim wzroście liczebności jej wyznawców, zaczęli dostrzegać zagrożenie i postanowili zwalczyć ją siłą. Twierdzili, że chrześcijanie odmawiają uznawania boskości władców rzymskich i odrzucają ich bogów.
Rozpoczęły się czasy prześladowań i mordowania wyznawców JezusaMęczeńska śmierć zadawana przez Rzymian, według wiary chrześcijańskiej otwiera drogę do Boga, a męczennicy ogłaszani byli świętymi. Śmierć jednego powodowała nawracanie się wielu nowych i liczba wiernych stale rosła.
Piotr i Jan zostali aresztowani po cudzie uzdrowienia żebraka, na pogróżki radców żydowskich odpowiadają: „Boga trzeba więcej słuchać, aniżeli ludzi”. Pod wpływem cudów i kazań apostołów nawraca się coraz więcej Żydów, a apostołowie zostają powtórnie uwięzieni. Jednak i tym razem nie udało się ich zgładzić, ponieważ uratował ich członek rady.
Za gorliwość i odwagę w głoszeniu Słowa Bożego Żydzi ukamienowali Św. Szczepana. Jego śmierć przyczynia się do rozproszenia chrześcijan jerozolimskich po różnych krajach i rozpowszechnienia chrześcijaństwa.
Jezus przyszedł na świat na początku naszej ery w rodzinie pochodzącej od samego króla Dawida. Już jako kilkuletni chłopiec rozpoczął nauczanie Żydów, głosząc, iż jest synem jedynego Boga. W czasie swej publicznej działalności organizuje Kościół święty. Skupia przy sobie 72 uczniów. Wybiera 12 apostołów i nadaje im potrójną władzę: nauczycielską, pasterską i kapłańską. W 33 roku swojego ziemskiego życia Jezus został oskarżony przez Żydów o obrazę ich religi i skazany na śmierć przez ukrzyżowanie. Była to kara najczęściej stosowana wobec najgorszych zbrodniarzy. Według wierzeń chrześcijan, po ukrzyżowaniu Jezus zmartwychwstał i wstąpił do nieba. Ta straszna męczeńska śmierć Jezusa stała się początkiem szybkiego rozwoju religii chrześcijańskiej na obszarze zamieszkałym przez Żydów, a później niemal całego cesarstwa rzymskiego. Już w chwili Wniebowstąpienia Pana Jezusa liczba jego wyznawców wynosiła 120 osób.
Pierwsza wspólnota chrześcijańska powstała w Jerozolimie po Zesłaniu Ducha Świętego, była skupiona wokół 12 apostołów z Piotrem na czele i praktykowała chrzest, Eucharystię i życie wspólnotowe. Pod wpływem kazania św. Piotra nawraca się 3 tysiące Żydów. Liczba ta wzrasta do 5 tysięcy po uzdrowieniu żebraka.
Członkami Kościoła Jerozolimskiego są zrazu ochrzczeni Żydzi z Palestyny i z diaspory, czyli spoza Palestyny. Wierni tworzą jedną społeczność Świętych i odznaczają się miłością braterską, czystością, prawdomównością i miłosierdziem.
Na modlitwy i składanie ofiar udają się wierni jeszcze do świątyni żydowskiej. Osobno jednak schodzą się w wieczerniku lub w domach prywatnych na „Łamanie chleba”, które nazywają też „Dziękczynieniem” (Eucharystią).
Pierwsza gmina chrześcijańska z nawróconych pogan powstaje w Antiochii, gdzie po raz pierwszy pojawia się nazwa „chrześcijanin” na oznaczenie wyznawców Chrystusowych.
Gdy w Antiochii powstał spór, w jaki sposób przyjmować pogan do Kościoła (wprost czy przez religię żydowską) Apostołowie na Soborze Jerozolimskim (w 50 roku) rozstrzygnęli: „Zdało się Duchowi Świętemu i nam, aby nie nakładać na was żadnego ciężaru nad to, co jest konieczne…”
Tolerancyjni wobec religii ludów podbitych Rzymianie początkowo zlekceważyli chrześcijaństwo, sądząc, że jest to jedna z sekt czy odłam wiary żydowskiej. Stopniowo jednak, przy szybkim wzroście liczebności jej wyznawców, zaczęli dostrzegać zagrożenie i postanowili zwalczyć ją siłą. Twierdzili, że chrześcijanie odmawiają uznawania boskości władców rzymskich i odrzucają ich bogów.
Rozpoczęły się czasy prześladowań i mordowania wyznawców JezusaMęczeńska śmierć zadawana przez Rzymian, według wiary chrześcijańskiej otwiera drogę do Boga, a męczennicy ogłaszani byli świętymi. Śmierć jednego powodowała nawracanie się wielu nowych i liczba wiernych stale rosła.
Piotr i Jan zostali aresztowani po cudzie uzdrowienia żebraka, na pogróżki radców żydowskich odpowiadają: „Boga trzeba więcej słuchać, aniżeli ludzi”. Pod wpływem cudów i kazań apostołów nawraca się coraz więcej Żydów, a apostołowie zostają powtórnie uwięzieni. Jednak i tym razem nie udało się ich zgładzić, ponieważ uratował ich członek rady.
Za gorliwość i odwagę w głoszeniu Słowa Bożego Żydzi ukamienowali Św. Szczepana. Jego śmierć przyczynia się do rozproszenia chrześcijan jerozolimskich po różnych krajach i rozpowszechnienia chrześcijaństwa.
