Nikt nie powinien być sam na starość, bo życie w samotności to nie życie. Nie ma z kim porozmawiać, komu się zwierzyć, a starość to nie radość. Gdy się jest młodym to co innego. Stary w książce pt: "Stary człowiek i morze", choć ma tam przy sobie chłopca, decyduje się na samotny rejs po morzu, a potem tęsknił za nim, mówił sam do siebie, bo nie miał do kogo ust otworzyć. Uważam, że każdy powinien mieć kogoś bliskiego przy sobie, a życie wtedy nabiera kolorów.
