Hiob bardzo kochał Boga.Po wystawieniu go na próbę , nie wyrzekł się go, lecz stwierdził że urodził się bez niczego i pozostał bez niczego. Wszystko przyjmował w świadomości, że to Bóg wszystkim kieruje, całym jego życiem.Po stracie całego dobytku oraz rodziny miał żal do Boga że zabrał mu to co najbardziej kochał, lecz przyjął to bardzo spokojnie nie odwracając się od Niego.W nagrodę dostał nowy majątek, nową rodzinę ,lecz nie był do końca szczęśliwy z tego powodu. Przez cały czas tęsknił za dawnym życiem i rodziną i nie mógł się do końca pogodzić z tym, że on żyje a dawna rodzina nie. Żałował, że nie zginął wtedy z nimi, ponieważ cały czas nie mógł o nich zapomnieć i bardzo tęsknił.Były chwile gdy pragnął nie żyć, ponieważ mając nową rodzinę, dzieci powinien być szczęśliwy, a jednak cały czas męczyły go wspomnienia nawet podczas snu miał ich przed oczami. Przykład Hioba mówi nam o tym, że nie wszystko i nie wszystkich da się zastąpić, lecz pomimo to można dalej kochać Boga i wierzyć że będzie to kiedyś wynagrodzone. Trzeba wierzyć że każde cierpienie ma jakiś sens .Hiob był przykładem bardzo wielkiej miłości do Boga i okazał Mu bardzo dużo zaufania.
