Odpowiedź :
Celem emanującej barwami i dynamiką sztuki baroku była służba religii. Obcujący z dziełami tego czasu odbiorca miał doznać uniesienia, oczarowania i poczucia.
Siedemnastowieczne Włochy pozostawały dominującym ośrodkiem kulturalnym.
Zrodzone we Włoszech trendy rozwijały się, oddziałując na inne kraje.
Sztuka baroku nie była do końca podporządkowana religii.
Stanowiła odzwierciedlenie ducha kontrreformacji czyli ruchu reform i odnowy moralnej w ramach Kościoła katolickiego.
Siedemnastowieczne Włochy pozostawały dominującym ośrodkiem kulturalnym.
Zrodzone we Włoszech trendy rozwijały się, oddziałując na inne kraje.
Sztuka baroku nie była do końca podporządkowana religii.
Stanowiła odzwierciedlenie ducha kontrreformacji czyli ruchu reform i odnowy moralnej w ramach Kościoła katolickiego.
Sztuka barokowa służyła katolicyzmowi w walce z protestantyzmem, ponieważ głównym założeniem tej epoki było przywiązanie do religijności, architektura pełna przepychu, sztuka inspirowana religią. Protestantyzm uważał, że religia to słuchanie i czytanie Słowa Bożego, które powinno odbywać się w ciszy, w miejscu zadumy, dlatego powinno odbywać się w świątyniach skromnych, natomiast Msze katolickie odbywały się w pełnych przepychu, ekstrawagancji, kontrastowych barw kościołach, które miały przyciągać wiernych, dlatego budowano je na styl barokowy, z licznymi rzeźbami i obrazami. Sztuka była inspirowana religią oraz mitologią, gdyż powstawało na ich temat dużo dzieł. Kościół "pochłonął" nurt baroku i rozwijał go, czym zdobywał sobie przychylność w zachodniej Europie.
