Odpowiedź :
coś tam powymyślałam :) tyle co pamiętam z lekcji o "Kordianie". Zawsze 'coś' już masz.
Kordian jest postacią, która przeszła w swoim życiu zmianę osobowości. Jest to tytułowy bohater powieści Juliusza Słowackiego. Poznajemy go jako piętnastoletniego chłopca, przepełnionego marzeniami, pragnieniami dokonania czegoś wielkiego i wspaniałego. Jednak przez to iż był słaby psychicznie, już w młodym wieku nie widziałam sensu swojego życia. Powtarza się znów przewodnia historia w powieściach romantycznych. Nasz bohater nieszczęśliwie zakochuje się, tym razem w o wiele od siebie starszej wybrance. Tragizm sytuacji w jakiej się znajduje popycha go nawet do myśli o samobójstwie. Dla odmiany postanawia odbyć podróż po Europie. Jednak w każdym miejscu, w którym się znalazł nie mógł zaznać szczęścia, spotykając się z wszechobecnym kłamstwem, obłudą i niesprawiedliwością, a także z faktem, iż światem nie rządzą wzniosłe ideały, lecz pieniądze. Wszystkie te doświadczenia jeszcze mocniej utwierdziły Kordiana o beznadziejności człowieczej egzystencji. Kiedy u kresu swej podróży, odarty ze złudzeń, dotarł wreszcie na szczyt góry Mount Blanc – najwyższego wzniesienia w Europie, zrodził się w nim bunt, który spowodował myśli o walce dla ojczyzny. Odnalazł wreszcie swoje przeznaczenie i idee jaką postanowił od tamtej pory podążać. Nastąpiła w nim przemiana duchowa. Z człowieka o zszarganych emocjach i pełnego obaw o sens swojego istnienia zmienił się w człowieka odważnego, gotowego do honorowych czynów w walce o wolność narodu.
Podsumowując, uważam że bohater mimo wielu załamań, posiadał bardzo silny charakter zdolny do zmiany, najczęściej, na lepsze. Był osobą kierującą się emocjami, czasem nie zdolnymi do podejmowania racjonalnych decyzji. Aczkolwiek jego zmiany miały na celu poprawę sytuacji narodu, co było szlachetną i godną podziwu postawą. Uważam, iż nie jeden obywatel w dzisiejszych czasach pozazdrości tak szlachetnej postawy oraz nie jedno państwo zechciałoby mieć w swoim kraju tak oddanego obywatela jak Kordian, omawiany tutaj bohater dramatyczny.
Kordian jest postacią, która przeszła w swoim życiu zmianę osobowości. Jest to tytułowy bohater powieści Juliusza Słowackiego. Poznajemy go jako piętnastoletniego chłopca, przepełnionego marzeniami, pragnieniami dokonania czegoś wielkiego i wspaniałego. Jednak przez to iż był słaby psychicznie, już w młodym wieku nie widziałam sensu swojego życia. Powtarza się znów przewodnia historia w powieściach romantycznych. Nasz bohater nieszczęśliwie zakochuje się, tym razem w o wiele od siebie starszej wybrance. Tragizm sytuacji w jakiej się znajduje popycha go nawet do myśli o samobójstwie. Dla odmiany postanawia odbyć podróż po Europie. Jednak w każdym miejscu, w którym się znalazł nie mógł zaznać szczęścia, spotykając się z wszechobecnym kłamstwem, obłudą i niesprawiedliwością, a także z faktem, iż światem nie rządzą wzniosłe ideały, lecz pieniądze. Wszystkie te doświadczenia jeszcze mocniej utwierdziły Kordiana o beznadziejności człowieczej egzystencji. Kiedy u kresu swej podróży, odarty ze złudzeń, dotarł wreszcie na szczyt góry Mount Blanc – najwyższego wzniesienia w Europie, zrodził się w nim bunt, który spowodował myśli o walce dla ojczyzny. Odnalazł wreszcie swoje przeznaczenie i idee jaką postanowił od tamtej pory podążać. Nastąpiła w nim przemiana duchowa. Z człowieka o zszarganych emocjach i pełnego obaw o sens swojego istnienia zmienił się w człowieka odważnego, gotowego do honorowych czynów w walce o wolność narodu.
Podsumowując, uważam że bohater mimo wielu załamań, posiadał bardzo silny charakter zdolny do zmiany, najczęściej, na lepsze. Był osobą kierującą się emocjami, czasem nie zdolnymi do podejmowania racjonalnych decyzji. Aczkolwiek jego zmiany miały na celu poprawę sytuacji narodu, co było szlachetną i godną podziwu postawą. Uważam, iż nie jeden obywatel w dzisiejszych czasach pozazdrości tak szlachetnej postawy oraz nie jedno państwo zechciałoby mieć w swoim kraju tak oddanego obywatela jak Kordian, omawiany tutaj bohater dramatyczny.
