Utwór A mickiewicza zaliczany do tzw. Erotyków. Wiersz mówi o wielkiej niespełnionej milości. Podmiotem lirycznym jest mężczyzna który dyskutuje z ukochaną osobą, jednak rozmowa nie miała miejsca i jest ona tylko wyobrażeniem bohatera. W pierwszej strofie trzykrotnie pojawia się słowo ,,precz’’ ma ono znaczenie cierpienia doznanego w chwili rozstania. Adresatem monologu jest Maryla Wereszczakówna. "ty" liryczne wskazano przez osobowe formy czasowników w drugiej osobie liczby pojedynczej rodzaju żeńskiego. Emocje opisane w utworze to uczucie wielopłaszczyznowe - od miłości duchowej po cielesną namiętność. Utopijna wizja romantycznej miłości pojmowała związek dwojga kochanków jako zespolenie się dwóch idealnie dopełniających i rozumiejących się dusz, znajduje się w dziele mickiewicza
