W pieśni „Do Mecenasa” Horacy stara się znaleźć „aura mediocritas”, czyli złoty środek na życie. Stwierdza, iż ludzie im bardziej się bogacą, tym więcej przybywa im trosk. Dlatego też stara się nie mierzyć zbyt wysoko i pozostać człowiekiem skromnym. Wie, że bogowie są hojniejsi dla skromnych ludzi, którzy nie walczą o bogactwa materialne. Ma świadomość, że zachowując taką postawę zostanie kiedyś godnie wynagrodzony. Wiersz ten zawiera elementy parenezy, dzięki której Horacy przekazuje nam rady, jak postępować.
