Wiersz Adama Mickiewicza "Rozmowa wieczorna" jest modlitwą. Podmiot liryczny modli się do Boga, rozmawia z Nim, czuje Jego obecność. Osoba mówiąca w wierszu snuje refleksje na temat obecności Stwórcy przy ludziach. Głęboko ufa, że Bóg wysłucha jego modlitwy, o czym świadczą słowa: "Myśl Twoja każdej myśli mej wysłucha". Ostatni wers jest pokazaniem wiary podmiotu lirycznego. Wierzy, że Bóg jest w niebie, ale także w jego sercu.
