Problem zagospodarowania obszarów wiecznej zmarzliny, wynika z okresowych roztopów warstwy czynnej, która w porach letnich tworzy olbrzymie połacie błota. Te z kolei utrudniają lokomocje i powodują powolne zapadanie się budynków (i innych obiektów, np. rurociągów). Dlatego też budynki stawia się na specjalnych balach, sięgających na głębokość wiecznej zmarzliny (ok. 3m).
Możesz też napisać, że na obszarze wiecznej zmarzliny nie można siać żadnych zbóż, bo to ze swoim skąpym ukorzenieniem nie ma jak wrosnąć w zamarznięta glebę.
