Sredniowiecznego ascetę cechuje bezgraniczna i bezkrytyczna wiara w Boga niewymagająca teologicznych dociekan i była pozbawionawątpliwości.Zycie doczesne ascety w jego przekonaniu to tylko etap w drodze do zbawienia i nie stanowi żadnej wartości stad pogarda dla dóbr doczenych.Dobrowolnie wystawia się na niewygody i cierpienia, ufając że przybliża mu ona zbawienie.
