Pewnego dnia z przedmiotu, który nie jest moją mocną stroną otrzymałam ocenę bardzo dobrą. Byłam strasznie szczęśliwa. Miałam wrażenie, że jestem najszczęśliwszym człowiekiem na ziemi. Nie mogłam przestać się śmiać z radości. Miałam bardzo, ale to bardzo wesoły wyraz twarzy. Moja cera nabrała pięknego blasku, a policzki ślicznie się zaróżowiły. W moich oczach szalały radosne iskierki, spojrzenie przepełniała radość. Wszyscy mieli wrażenie jakby moje oczy się uśmiechały, tak ciekawy przybrały kształt. Źrenice były znacznie większe niż zazwyczaj, a rzęsy wydawały się dłuższe i bardziej podkręcone. Moje usta raz, po raz wykrzykiwały hura, a gdy już się trochę opanowałam przybrały kształt ślicznego rogalika. Kąciki powędrowały do góry i wcale nie chciały z niej zejść. Siedziałam taka roześmiana przez całą lekcję i nie mogłam wierzyć w to co się stało. Do tej pory gdy przypominam sobie ten moment mam wrażenie, że był on tylko snem. Na szczęście jednak wydarzyło się to na prawdę i sama na sobie poczułam jak to jest tak cieszyć się oceną...
