Rozpuszczając azotan (V) miedzi (II), do roztworu wprowadzamy jony [tex]Cu^{2+}[/tex], zgodnie z równaniem reakcji dysocjacji:
[tex]Cu(NO_3)_2\xrightarrow{\ \ H_2O\ \ }Cu^{2+} + 2\ NO_3^-[/tex]
W sytuacji, gdy do roztowry zawierającego wspomniane kationy miedzi dodamy zasady, następuje wytrącenie niebieskiego, galaretowatego osadu wodorotlenku miedzi (II). Równanie reakcji można zapisać następująco:
[tex]2\ KOH + Cu(NO_3)_2\longrightarrow 2\ KNO_3 + Cu(OH)_2\downarrow[/tex]
lub jonowo w sposób skrócony:
[tex]Cu^{2+} + 2\ OH^- \longrightarrow Cu(OH)_2\downarrow[/tex]