Za początek BAROKU w muzyce przyjmuje się datę wystawienia pierwszej opery Jacopo Periego - Eurydyka - jest to rok 1600.
Symboliczną datę zakończenia baroku wyznacza śmierć J. S. Bacha - jest to rok 1750.
Wewnętrznie często epokę dzieli się na następujące etapy:
1. barok wczesny (do 1630 r.), wykazujący jeszcze ślady tradycji renesansowej;
2. barok dojrzały (1630 r. – 1730 r.), w którym krystalizują się najbardziej charakterystyczne dla epoki formy i gatunki muzyczne;
3. barok późny (1680 r. – 1730 r.), czas syntezy zasadniczych kierunków rozwojowych.
Za niewątpliwie największe zdobycze baroku należy uznać:
- wprowadzenie harmonii funkcyjnej i określenie jej prawidłowości;
- wykształcenie wiele nowych form, gatunków oraz określenie ich zasad formalnych i fakturalnych;
- pełne usamodzielnienie faktur: wokalnej i instrumentalnej.
Powstała typowa dla baroku sztuka akompaniamentu improwizowanego – tzw. basso continuo. Kompozytorzy uprawiali następujące formy muzyczne, reprezentujące dany rodzaj faktury:
- faktura instrumentalna: concerto grosso, koncert solowy, sonata barokowa, toccata, toccatina, suita, chaconne, passacaglia, wariacje chorałowe, fuga.
- faktura wokalno-instrumentalna: opera, oratorium, pasja, kantata.
Pierwszym ośrodkiem, w którym podjęto próby rekonstrukcji teatru, stała się Florencja. Powstała tam akademia artystyczno - filozoficzna pod nazwą CAMERATA FLORENCKA. Skupiała ona ówczesną inteligencję twórców: filozofów, poetów, kompozytorów myślicieli. Przewodniczył jej mecenas sztuki Giovanni de Bardi. Termin „opera” wprowadził po raz pierwszy F. Cavalli w 1639 r. Wcześniej posługiwano się nazwami: tragedia, dramma per musica i inne.
Wybitni twórcy muzyki baroku to:
J. S. Bach (1685-1750)
J. F. Haendel (1685-1759)
Antonio Vivaldi (1678-1742).
Domenico Giuseppe Scarlatti (1685-1757).
Georg Philipp Telemann (1681-1767)
Arcangelo Corelli (1653-1713)
Tomaso Albinoni (1671-1751)
François Couperin (1668-1733)
Jean-Philippe Rameau (1683-1764).
Pozdrawiam.