Odpowiedź :
Dulszczyzna była , jest i najprawdopodobniej będzie zwierciadłem pokrętnej moralności i obywaczjowości . Jakże łatwo bowiem dostrzec igłę w oku drugiego człowieka nie zauważając belki w swoim oku .Śmiejemy się z pani Dulskiej i jej stosunku do " grzeszków " syna , jednak sami częstokroć popełniamy ten sam grzech . Najwygodniej przecież znaleźć linię obrony przeinaczając fakty , stwarzając ich własną , nielogiczną , pokrętną interpretację . Dulska hołdowała stwierdzeniu ,że moralne jest to , po czym czuje się dobrze , z czym jest jej najwygodniej . Czyż nie jest prostym wytłumaczenie rodzicom ,że otrzymujemy złą ocenę gdyż nauczyciel niedostatecznie wyjaśnił tematykę lekcji , nie potrafi wyjaśnić danego zagadnienia ?
No właśnie . A koleżanka sprowokowała taką sytuację ,że musieliśmy zapalić papierosa . To przecież jej wina . No jasne , pobiliśmy Jasia , ale to przecież on nie chciał z nami iść na wagary , a wolał siedzieć w szkole i przynudzać . Współcześnie , jak i za czasów pani Dulskiej stwarzamy własne pojęcie moralności . Nie znajduje ono żadnych odniesień we wzorcach moralności .
Jest dalekie dobrym zwyczajom i obyczajom . Ale jest wygodne .
Nawet jeśli wiedza i poziom naszej świadomości odbiega od swobodnej interpretacji moralności wymyślonej przez współczesnego człowieka , to przecież wygodnictwo i brak odpowiedzialności za własne czyny pchają nas w najbardziej odrażające odruchy dulszczyzny . Zwłaszcza brak odpowiedzialności i odwagi cywilnej . Trudno wobec tego pokusić się o stwierdzenie ,że dulszczyzna we współczesnym świecie stała się archaizmem . Jest ona ponadczasowym , wielopokoleniowym problemem . I tak pewnie zostanie . Wątpliwym jest bowiem , by ludzie ułomni z samej natury wyzbyli się przywar ,czyniąc kanony moralności jedynie zwierciadłem rzeczywistości .
