LEKARZ: ZAWÓD I POWOŁANIE
Filozofowie nie tylko chcieli zmieniać świat, chcieli go także zrozumieć. O ile wysiłek tych pierwszych zdyskredytował wizerunek tych drugich, niemniej jednak wśród wielu głosów konkurujących o słuchaczy na współczesnym targowisku opinii, swoistej nowoczesnej agorze, słyszalny jest także głos filozofów. Czy filozofia może ułatwić nam rozwikłanie tak trudnych zagadnień, jak kwestia dopuszczalności strajku lekarzy? Czy w ogóle warto zajmować się tematem strajku lekarzy z filozoficznego punktu widzenia?
Wśród wielu argumentów, jakimi posługiwano się w debacie nt dopuszczalności strajku lekarzy, większość z nich odnosiła się do czysto moralnej strony zagadnienia, którą można sprowadzić do jednego zasadniczego pytania, czy strajk szkodził czy nie szkodził (pośrednio bądź bezpośrednio) innym ludziom, w tym przypadku, pacjentom.
Nie neguję takiego postawienia sprawy, jest to być może najbardziej zrozumiały język, w jakim można by istotę sporu wyłożyć in publico. Niemniej jednak, postawiłbym sprawę bardziej wyraziście, ponieważ język moralny jest dzisiaj niedoceniany a moralność kojarzy się zasadniczo z subiektywnymi „uczuciami moralnymi" raczej niż z poznawczo akuratnym opisem rzeczywistości. Moim zaś zdaniem strajkujący lekarze, którzy narażają pacjentów na poważne szkody w gruncie rzeczy nie tylko postępują niemoralnie, ale również tracą kontakt z rzeczywistością (a przez moment wydawało się, że lekarze w Radomiu, po interwencji wojewody i grozbie zamknięcia paru oddziałów, stracą także kontakt z posadą).
NAUCZYCIEL: ZAWÓD CZY POWOŁANIE?
Jan Paweł II, podczas homilii wygłoszonej w Łowiczu 14 VI 1999 roku, zwrócił się do nauczycieli i wychowawców mówiąc: "Podjęliście się wielkiego zadania przekazywania wiedzy i wychowania powierzonych wam dzieci i młodzieży. Stoicie przed trudnym i poważnym wezwaniem. Młodzi was potrzebują. Oni poszukują wzorców, które byłyby dla nich punktem odniesienia. Oczekują odpowiedzi na wiele zasadniczych pytań, jakie nurtują ich umysły i serca, a nade wszystko domagają się od was przykładu życia. Trzeba, abyście byli dla nich przyjaciółmi, wiernymi towarzyszami i sprzymierzeńcami w młodzieńczej walce. Pomagajcie im budować fundamenty pod ich przyszłe życie." Wskazane przez Ojca Świętego, zadania nauczyciela i wychowawcy zakładają wysoki poziom moralny i duchowy każdego, kto przykłada rękę do dzieła nauczania i wychowania młodego pokolenia. Pedagog ma bowiem sprostać niezwykle trudnemu wezwaniu jakie podjął decydując się na pracę z młodzieżą w szkole. Ma on odpowiedzieć na zapotrzebowanie istniejące w każdej młodzieńczej duszy i sercu, które oprócz intelektualnie dopracowanych odpowiedzi na pytania dotyczące przekazywanej wiedzy, domaga się wzorca postępowania i przykładu godnego życia.
