Kupon totolotka wysyłałem już chyba setny raz. Jak gdyby nigdy nic spokojnie skreśliłem w kiosku wybrane cyfry i ruszyłem do domu. O godzinie dwudziestej drugiej skupiłem się na losowaniu. Liczby wybrane przezemnie miałem starannie zapisane na karteczce. Wiedziałem, że nie wygram. Jak za każdym razem. Ale sam nie mogłem siebie zrozumieć, dlaczego dalej to wysyłałem. I nagle, gdy prezenterka na ekranie telewizora zaczęła wyczytywać liczby zamarłem. Były one takie same jak te zapisane na karteczce w mojej ręce ! Krzyknałem głośno. Wygrałem, wygrałem ! Tego się nie spodziewałem. Moja euforia była tak ogromna, że zacząłem skakać na fotelu. O matko, to dziesięć milionów będzie moje. Tylko moje! To było takie niewiarygodne, takie dziwne. Nigdy nie odczułem większego szczęścia, nigdy.
