Odyseusz i Kirke.
Odyseusz zatrzymał się również na wyspie Ajaja, na której mieszkała czarodziejka Kirke. Towarzyszy Odyseusza, którzy wyszli na zwiady, zmieniła w trzodę chlewną. Samemu herosowi pomógł jednak Hermes, dając mu roślinę, która czyniła niewrażliwym na czary Kirke. Widząc swą bezsilność władczyni wyspy przywróciła zamienionym w świnie dawną postać i gościła przybyszy przez rok. Następnie dała ich przywódcy kilka dobrych rad odnośnie dalszej podróży.
Za jej radą Odys udał się do kraju Kimmeryjczyków, do samego wyjścia do świata umarłych, gdzie krwią ofiary znęcił liczne duchy. Oprócz wieszcza Tejrezjasza spotkał też swego druha Elpenora zmarłego u Kirke, swą matkę, towarzyszy z wojny trojańskiej oraz wielu innych herosów i kobiet.
Następnie król Itaki powrócił na krótko do Kirke i wyprawił się w dalszą podróż. Na jego drodze pojawiły się Syreny, pół-kobiety, pół-ptaki zwodzące żeglarzy swym śpiewem. Sprytny Odys kazał więc wszystkim swym ludziom aby zatkali sobie uszy woskiem, a natomiast jego samego przywiązali do masztu. Dzięki temu uniknął rozbicia statku o okoliczne rafy, na które Syreny naprowadzały statki. Kolejną przeszkodą była cieśnina pomiędzy Scyllą i Charybdą.Scylla porwała tutaj i pożarła 6 ludzi Odysa. W końcu jednak dopłynięto na przyjazną wyspę, na której pasły się niezliczone stada bydła. Pomimo zakazu Odyseusza jego załoga zabiła kilka i zjadła, co wywołało gniew Heliosa, właściciela zwierząt. Wskutek tego po odpłynięciu zerwał się sztorm, który przeżył tylko itacki władca. Dotarł on na wyspę o nazwie Ogygia, na której mieszkała nimfa Kalipso, która zakochała się w nieznanym młodzieńcu. Nie pozwoliła mu mówić ani nawet myśleć o powrocie do ojczyzny. Tułacz spędził u niej około 8 lat, aż ku jego szczęściu Hermes obwieścił jej, że musi wypuścić podróżnika i pomóc mu w dotarciu do domu. Zgodziła się niechętnie, ale pozostała mu wierna i chętnie mu pomogła zbudować tratwę.
