Głównym celem emanującej barwami i dynamiką sztuki baroku była służba religii. Obcujący z dziełami tego czasu odbiorca miał doznać uniesienia, oczarowania i poczucia, iż oto uczestniczy w cudach, ekstazie i chwilach Chrystusowego triumfu.
Siedemnastowieczne Włochy pozostawały dominującym ośrodkiem kulturalnym, zarówno na polu teorii sztuki jak i konkretnych osiągnięć artystycznych. Zwłaszcza Rzym z dużą siłą przyciągał malarzy i rzeźbiarzy z całej Europy. Zrodzone we Włoszech trendy rozwijały się, oddziałując na inne kraje. Wiek szesnasty, a tym samym późny renesans, zdominowany został przez manieryzm. Styl ten nie cieszył się zbyt długim życiem, jednak powstały u jego schyłku barok przetrwał przez całe siedemnaste stulecie aż do początku wieku osiemnastego, ogarniając katolicka Europę oraz Amerykę Łacińską.
