Odpowiedź:
Rolnictwo w Afryce – znacząca gałąź gospodarki, która ma znaczny udział w zatrudnieniu. Całe afrykańskie rolnictwo wykazuje niski stopień mechanizacji oraz kultury rolnej, co powoduje, że najczęściej nie pokrywa ono podstawowych potrzeb. W wielu krajach na południu Afryki występują problemy związane z dekolonizacją i nieudanymi reformami. Kolejnymi czynnikami wpływającymi negatywnie na rozwój rolnictwa są słabe gleby. Afryka ma jednak bardzo korzystny agroklimat pozwalający na uprawę roślin ciepłolubnych. Okres wegetacyjny roślin trwa na większości terenu przez cały rok.
7
Aż 60% mieszkańców Afryki Subsaharyjskiej (wraz z Afryką Południową, która obniża tę statystykę) pracuje w rolnictwie, które w dużej mierze daje plony pokrywające podstawowe potrzeby rolników, mimo tego ludność niedożywiona stanowi 32% mieszkańców regionu[55]. Lokalnie jeszcze w XX wieku na tym terenie ziemia była uprawiana w pierwotny sposób wypaleniskowo-odłogowy[56]. Zazwyczaj rolnictwo państw Afryki, oprócz części arabskiej i południowej, wykazuje bardzo niski poziom mechanizacji i znaczny stopień zatrudnienia. Ze względu na nierozwinięty przemysł oraz słabo rozwiniętą turystykę w wielu krajach rolnictwo ma dość duży udział w PKB[57]. W niektórych krajach reformy „afrykańskiego socjalizmu” doprowadziły do kolektywizacji rolnictwa, które nie dało spodziewanych efektów. Państwa te już w latach 80. rozpoczęły dekolektywizację[58]. Na niektórych terenach dominuje chów ekstensywny, często nomadyczny.
Uwarunkowania pozaprzyrodnicze Edytuj
Obszar Afryki subsaharyjskiej bez Afryki Południowej charakteryzuje się bardzo wysokim zatrudnieniem w rolnictwie. Pracujący w rolnictwie stanowią ponad połowę zatrudnionych. W niektórych krajach ten odsetek wynosi ponad 90%. Powoduje to, że rolnictwo indywidualne jest silnie rozdrobnione i zapewnia przeważnie tylko podstawowe potrzeby ludności[55], dodatkowo słabe uprzemysłowienie wraz z biedą powodują bardzo niski stopień mechanizacji rolnictwa.
Mimo to rolnictwo ma duży lub nawet kluczowy udział w PKB.
Produkcja roślinna Edytuj
Podstawą wyżywienia ludności są zboża, do najważniejszych należą: kukurydza, maniok, sorgo, proso i ryż. Nieznaczny udział mają warzywa i owoce.
Dość istotną rolę w uprawach stanowią rośliny przemysłowe, które są przeznaczane na eksport. Eksport produktów roślinnych stanowi oprócz turystyki kluczowe źródło pozyskiwania walut obcych.
Większość terenu charakteryzuje się całorocznym okresem wegetacyjnym. Temperatura poniżej 5 °C spada tylko na bardzo niewielkich obszarach na południu kontynentu. Tam też w górach występują przymrozki.Wysoka temperatura w połączeniu z dużym nasłonecznieniem stwarza korzystne warunki do rozwoju biomasy.
Niekorzystnymi czynnikami klimatycznymi dla rozwoju biomasy są opady i ich rozłożenie. Na terenie kontynentu występują zarówno obszary zbyt suche (pustynie), jak i zbyt wilgotne dla rolnictwa. Niekorzystne jest również zjawisko występowania pory deszczowej i suchej na obszarach przejściowych. Układ pór termicznych i deszczowych jest jednak korzystniejszy niż w strefie śródziemnomorskiej, gdyż na sawannach pory deszczowe są gorące.
Afryka ma zróżnicowaną pokrywę glebową, która zależy od strefy klimatycznej, szaty roślinnej oraz rzeźby terenu. Pokrywa glebowa jest symetryczna względem równika, z wyłączeniem górskich obszarów na wschodzie i północy kontynentu oraz znacznego obszaru Sahary.W Afryce równikowej dominują gleby laterytowe wilgotnych lasów oraz czerwonoziemy i gleby czerwono-brązowe. W strefie sawann dominują czerwonoziemy. Pomiędzy strefą sawann a Saharą występują gleby czerwono-bure, sporadycznie występują również czarnoziemy. Na Saharze oraz w Afryce południowej występują gleby piaszczyste i żwirowe (gleby inicjalne). Często ze względu na zasolenie występują gleby słone (Sołonczaki i Sołońce).W interiorze Sahary występują charakterystyczne szaroziemy. W dolinach dużych rzek występują gleby rzeczne (mady). W strefie śródziemnomorskiej występują Terra-rosa, gleby brązowe, brunatne gleby górskie oraz gleby suchych lasów– gleby te są charakterystycznymi glebami wybrzeża Morza Śródziemnego[8]. W Wielkich Rowach Afryki występują gleby bielicowe, gleby łąk górskich oraz gleby wulkaniczne. Przyczyną powstawania gleb o odcieniu czerwonym są tlenki żelaza, które wnikają w głąb profilu glebowego. Gleby w strefie wilgotnej mają konsystencję przypominającą glinę, natomiast w strefie suchej gleby składają się z utworów luźnych.
Regionalizacja glebowo-geologiczna świata, zakładająca podział świata na 13 sektorów, wyróżnia na obszarze Afryki 5 sektorów glebowych:
9. Sektor oglejonych gleb wapienno-próchnicznych, wertisoli, górskich brunatnoziemów, suchowęglanowych gleb kotlin śródgórskich;
10. Sektor południowoafrykański;
11. Sektor gleb sucho-węglanowych i sucho-sołońcowych, reliktowych pokryw solnych, górskich wapienno-próchnicznych gleb stepowych oraz węglanowo-próchnicznych gleb stepowych oraz węglanowo-próchniczncyh oglejonych z fragmentami górskich brunatnoziemów;
12. Sektor ferroziemów, wertisoli, gleb sucho-sołońcowych, reliktowych laterytów, górskich gleb fluwo-feralitowych, wysokogórskich kwaśnych gleb alferhumusowych i kwaśnych gleb darniowych;
13. Sektor fluwo-feralitowych i fluwo-fersalitowych, fersalitowych gleb glejowo-eluwialnych i laterytowych z fragmentami ferroziemów i wertisoli, górskich afterhumusowych i kwaśnych gleb darniowych.