Przyjęto umownie, że kierunek płynącego prądu jest zgodny z kierunkiem ruchu ładunków dodatnich. Umowa ta powstała w tym czasie, gdy nie znano jeszcze pojęcia elektronu oraz faktu, że to elektrony są nośnikami prądu elektrycznego. Zatem umowny kierunek prądu jest przeciwny do kierunku ruchu elektronów.
Odp. a)
