najważniejsze:
• epitety:
odłamkami kwiatów
Różowe owoce
owoce morza
Naręcza (…) winogron
ciemnych winogron
tym (…) placu
ciekawej gawiedzi
pełne (…) tawerny
pogodny wieczór
wieczór wiosenny
skocznej muzyki
skoczna melodia
pogodne niebo
domów płonących
czarne latawce
domów płonących
tłumy wesołe
pięknej (…) niedzieli
warszawskiej niedzieli
lud warszawski
męczeńskie stosy
samotności ginących
ludzkim języku
białe rozgwiazdy
wesołym gwarze
dawnej planety
język planety
słowo poety
• anafory:
W Warszawie przy karuzeli,
W pogodny wieczór wiosenny,
O rzeczy ludzkich mijaniu,
O zapomnieniu, co rośnie,
O samotności ginących.
O tym, że kiedy Giordano
• metafory:
Czasem wiatr z domów płonących / Przynosił czarne latawce,
Język nasz stał się im obcy / Jak język dawnej planety.
odlot w pożarze
• porównania:
I był już od nich odległy,/ Jakby minęły wieki,
Język nasz stał się im obcy / Jak język dawnej planety
• ożywienie:
płomień przygasnął,
Głuszyła skoczna melodia
wzlatywały pary
wiatr (...) Przynosił
pozostałe:
• onomatopeja:
gwarze
• wyliczenie:
Handluje, bawi się, kocha
• aliteracja:
W Warszawie
wieczór wiosenny
Mijając męczeńskie
Jak język
• kontrast:
Ten wiatr od domów płonących,
Śmiały się tłumy wesołe
