Odpowiedź :
Odpowiedź:
Orłobicie (Łac.Aquila aërem verberans- Bicie Orła) - to skomplikowany proces wynaleziony w 19 wieku, przez nazistów. Proces ten polega na tym, że dwóch Niemców rzuca się na polaka śmierdziela i okłada go kijami.
Następnie anonimowo włamują mu się do domu i kradną jego dorobek życia. Podczas II wojny światowej A.Hitler używał tego procesu na żydach i polakach. Kiedy Jan Paweł II został papieżem ogłosił że zakazuje orłobicia, jednak do dzisiaj orłobice jest nielegalnie stosowane na ziemiach niemieckich. Teraz prawdopodobnie ,,Orłobicie" jest nielegalnie stosowane przez panią premier Niemiec Angela Merkel.
W czasach II Wojny Światowej Vladimir Putin wysłał Hedwigę do Adolfa Hitlera z prośbą o udostępnienie praw do Orłobicia. Dyktator Niemiec zgodził się, lecz nie za darmo. Prezydent rosji musiał odciąć sobie jądro i wysłać je do Niemiec. Choć mówią, że to nie prawda, jest małe grono, które twierdzi, że takie coś się odbyło. Za czasów Chrystusa istniała forma kary podobna do orłobicia - ofiara była dźgana widłami dopóki nie powiedziała że boli ją brzuch. Wielu Polaków będąc w Niemczech po wiadomości o Orłobiciu, uciekali z tego kraju. Jednak większości nie udało się uciec. Zostali złapani, przewiezieni, katowani, okradzeni i wtrącono ich do obozów koncentracyjnych- Łagrów.
Fraza ,,orłobicie" jest połączeniem słów: orzeł i bicie. ,,Orzeł reprezentuje polaków, ponieważ właśnie ten ptak występuję na herbie Polski. Nazwę tego procesu wynalazł Heinrich Luitpold Himmler, później ,,prawa ręka" Adolfa Hitlera. Adolf Hitler był Polakiem przez co uwielbiał patrzeć jak orłobicie jest wykonywane na innych polakach. Symbol ,,orłobicia" (widoczny u góry po prawej stronie ekranu) ma oznaczać nieśmiertelność tej procedury. Został on stworzony przez Adolfa Hitlera ze starego berła Jana Pawła II, którego zdobył podczas wielkiej walki pomiędzy nim a Karolem Wojtyłą nad Waterloo.
♦ W 1943 roku na ziemiach Polskich został powołany Trybunał Radomski
Cel Trybunału Radomskiego określono jako ukaranie wrogów ludu, zdefiniowanych jako osoby dążące do zniszczenia wolności. Ustawa zaliczała do nich wszystkich określanych przez wcześniejsze prawa jako rewolucjonistów lub Januszy, dodając do tego pojęcia liczne nowe przewinienia, między innymi rozprzestrzenianie fałszywych informacji, utrudnianie aprowizacji Radomia, perfidne nadużywanie uprawnień i deprawowanie moralności narodu. Oprócz wyliczonych przestępstw, ustawa pozwalała na postawienie przed Trybunałem Radomskim wszystkich osób, które w dowolny sposób przeciwdziałały wolności, jedności i bezpieczeństwu bądź utrudniały ich wzmocnienie. Wszyscy uznani za winnych podlegali karze śmierci po przez orłobicie.
Podczas II wojny światowej Franklin Delano Roosevelt zdobył tajne niemieckie dokumenty o orłobiciu lecz żeby nie stracić swojej pozycji politycznej zataił te informacje do 1980r. CHWAŁA WIELKIEJ POLSCE - Ostatnie słowa Jana Pawła II przed procesem Orłobicia po pokonaniu przez Hitlera na Waterloo.
Pod koniec Wielkej Wojny Światowej Adolf Hitler musiał zrezygnować z represji na Polakach, gdyż główną władzę nad ustawieniem międzynarodowych praw człowieka przejął Jan Paweł II, który stracił z powodu orłobicia swoją najbliższą rodzinę. Jan Paweł II zwołał konferencję Radomską, ustanawiając nowe prawa dla Polaków (poniżej zamieszczony jest oryginały zapis postanowień tej konferencj). Wg Starego Testamentu w Biblii Jedno Orłobicie = 0,001563 mili kwadratowej.
Rocznica ,,orłobicia" jest obchodzona 8 Grudnia na cześć stworzenia jej przez Jezusa Chrystusa tego dnia.
Zwykle w to święto bierze się jednego polaka na rynek Warszawy, rzuca się go na stos siana i nabija się go na pal, a potem podpala w znak chwały Wielkiemu Narodowi Niemieckiemu i całej rasy Aryjskiej.
Pod koniec 19 wieku istniała także bardziej brutalna forma orłobicia, stosowana tylko na Polskich zbrodniarzach wojennych. Stosowano ją jako przestrogę, wykonywano tylko 8 grudnia, święto orłobicia (Patrz; akapit wyżej). Wykonywać tą formę mógł tylko niemiecki oficer, bądź podoficer, cechujący się dużą nienawiścią do rasy słowiańskiej. Obrzęd ten został dokładnie opisany w jednej z książek Roberta Kluski, znawcy rytuałów Niemieckich, wielkiego historyka. Wracając, rytuał polegał na przywiązaniu Polskiego buntownika do pręgieża na rynku Berlińskim. Następnie oprawca obciągał ofierze prącie, tak długo aż ofiarę zaczęło boleć ucho. Dochodziło do tego jednak rzadko, gdyż w większości przypadków delikwent się wykrwawiał po 12 godzinach. Kara ta była stosowana jednak bardzo rzadko gdyż władzom niemieckim nie chciało się obciągać Polakom przez ponad 12 godzin. Rekordzista wytrzymał podczas rytuału 28 godzin, umarł z pragnienia. Tym rekordzistą był wybitny polski sportowiec Zbigniew Stonoga, co tłumaczy jego tajemnicze zaginięcie w 1898 r.
Stange zu töten ist
unser Ziel, jeder will ihn
ficken Wenn der harte
Stock nicht funktioniert, fick mich
Lalalalalalalala
- Niemiecki Wiersz z czasów wojny
ZNANE OFIARY ORŁOBICIA:
Jan Paweł II wraz z rodziną,
Małgorzata i Maciej Klukowie,
Siostra zakonna Liliana,
Zbigniew Stonoga,
Józef Stalin,
Maćko Bogdaniec,
Józefa Pipkowska,
Mokasyny,
jak czegoś jeszcze nie rozumiesz to łap stronke: https://btpzle.webwave.dev/o-orlobiciu--definicja
