Zadanie 1. W oparciu o tekst z podręcznika (s. 44 – 45) uporządkuj (ponumeruj) zdania opowiadania o zdobywaniu przez Izraelitów ziemi obiecanej im przez Boga.

1.

Izraelici na polecenie Mojżesza wysłali zwiadowców w celu zbadania kraju Kanaan.

Po spotkaniu z wodzem zastępów Pańskich Izraelici w cudowny sposób zdobyli miasto Jerycho.

Tylko Jozue i Kaleb pozostali wierni Bogu i wierzyli, że Bóg pomoże im zdobyć Ziemię Obiecaną.

Po śmierci Mojżesza przywódcą Izraelitów został Jozue.

Po wysłuchaniu sprawozdania zwiadowców Izraelici bali się czekających ich walk i zbuntowali się przeciw Bogu.

Izraelici pod przywództwem Jozuego przekroczyli Jordan, którego wody cudownie zatrzymały się.

Po przejściu Jordanu ukazał się Jozuemu wódz zastępów Pańskich, który powiedział, że ta ziemia jest Ziemią Świętą

Bóg nagrodził ich wierność i po latach wędrówki pozwolił im wejść do Ziemi Obiecanej, podczas gdy Izraelici, którzy nie wierzyli Bogu, do nie j nie weszli.

Przez 6 dni wojownicy i kapłani niosący Arkę Przymierza okrążali miasto jeden raz, a sod mego dnia uczynili to siedem razy.

Po zdobyciu Jerycha naród wybrany pod wodzą Jozuego około pięć lat zdobywał ziemie kraju Kanaan.

Pod wpływem dźwięku trąb i okrzyku mury Jerycha rozpadły się, a wojownicy wkroczyli do miasta i zdobyli je.

Po zdobyciu kraju i rozdzieleniu ziemi pomiędzy rodziny, Izraelici odnowili przymierze z Bogiem, zobowiązując się do posłuszeństwa Bogu.

Po ostatnim okrążeniu kapłani zagrali na trąbach, a wojownicy wznieśli gromki okrzyk wojenny.

14

Historia wejścia Izraelitów do Ziemi Obiecanej uświadamia nam, że Bóg jest wierny swoim obietnicom, nawet, gdy człowiek się od Niego odwraca.

Wyjście Izraelitów z Egiptu, Exodus – wydarzenie z historii Izraelitów opisane przede wszystkim w Księdze Wyjścia i Liczb (w mniejszym stopniu w Kapłańskiej i Powtórzonego Prawa), obejmujące uwolnienie Izraelitów z Egiptu oraz ich wędrówkę przez Synaj do Palestyny, będącej Ziemią Obiecaną.

Jedna z rekonstrukcji trasy wędrówki Izraelitów

Mojżesz i miedziany wąż – obraz Antoona van Dycka przedstawiający jedno z wydarzeń wędrówki Izraelitów

Zesłanie manny – obraz Jacopa Tintoretta z roku 1577

We współczesnym ujęciu, obecnym m.in. w katolicyzmie, biblijny opis wyjścia oparty jest na wydarzeniach historycznych, ale nie jest elementem historiografii, a teologii historii[1]. Historia wyjścia jest rozpatrywana jako mit założycielski narodu izraelskiego, który w jego trakcie dokonał ponownego przymierza z Bogiem[2]. W katolickim ujęciu opowieści zawarte w Pięcioksięgu mają przynajmniej częściowo umocowanie w wydarzeniach historycznych[3]. Natomiast według niektórych badaczy historia wyjścia i wędrówki Izraelitów jest wyłącznie mityczna, przykładowo zatopienie wojsk egipskich można interpretować jako reminiscencję mitu o walce Marduka z Tiamat opisanej w Enuma elisz, i nie ma podłoża w rzeczywistych wydarzeniach[4]. Współcześnie istnieją różne wersje zrekonstruowanej trasy wędrówki Izraelitów[5].