Odpowiedź:
Na początku był Chaos. Z niego wyłoniły się dwa potężne bóstwa: Uranos - Niebo i Gaja - Ziemia. Była to pierwsza para małżeńska, która dała początek wielkim rodom tytanów, cyklopów i sturękich. Ojciec nienawidził swych dzieci, ponieważ były szkaradne i okrutne, bał się ich, dlatego każde nowo narodzone strącał w bezdenną otchłań Tartaru, gdzie słychać było jęki i pokrzykiwania potępionych istot. Gaja z boleścią wsłuchiwała się w dobiegające z podziemi pełne cierpienia głosy swoich synów, postanowiła uknuć spisek przeciwko mężowi. Namówiła najmłodszego z synów - Kronosa, aby zaczaił się na ojca, okaleczył go i strącił z tronu. Kronos tak uczynił i wkrótce zaczął rządzić światem. Podczas jego rządów powstawały: słońce, chmury, lasy, puszcze, zwierzęta, jeziora, rzeki, góry, kotliny, gwiazdy. Jego żoną była Rea. Podobnie jak ojciec, Kronos obawiał się utraty władzy, dlatego swoich braci pozostawił w otchłaniach Tartaru, a każde swe narodzone dziecko połykał. Kiedy urodził się Dzeus, Rea, zamiast dziecka, dała swemu mężowi do połknięcia kamień. Niemowlę natomiast wykąpała i oddała pod opiekę nimf górskich. Dzeus był karmiony przez kozę Amalteę. Stała się ona później jego wielką przyjaciółką. Kiedy podrósł, postanowił stoczyć walkę ze znienawidzonym ojcem. Namówił matkę, by dała Kronosowi środek na wymioty i w ten sposób z wnętrza okrutnego boga wyskoczyło połknięte potomstwo: Hades, Posejdon, Hera, Demeter i Hestia. W dalszej kolejności Dzeus walczył z Kronosem, a przed śmiercią uratowała go cudowna tarcza, wykonana ze skóry kozy Amaltei, zwana egidą. W końcu zasiadł na Olimpie, który stał się główną siedzibą bogów. W razie zagrożenia Dzeus posługiwał się piorunami, które rzucał na ziemię, wyrażając swoje niezadowolenie. Wszyscy się go bali, zawsze odnosił zwycięstwa. Ale nie trwało to długo, bo oto pojawili się groźni przeciwnicy - podobni do ludzi, o kształtach olbrzymów, których ciała zakończone były splotami wężów - giganci. Pokonać gigantów mógł jedynie człowiek śmiertelny. Tak więc Dzeus wysłał przeciw nim Heraklesa, któremu z pomocą pospieszył Dionizos wraz ze swymi satyrami. Rozpoczęła się walka, giganci zostali pokonani. Zwycięstwo to stało się później jednym z najczęściej podejmowanych tematów przez greckich artystów, poetów, malarzy.
Wyjaśnienie: