Wyjaśnienie:
Księga Koheleta należy do ksiąg mądrościowych, nie zawiera elementów fabularnych, jest to zbiór prawd moralnych i rozważań dotyczących ludzkiego życia. Kohelet to nie imię własne, lecz nazwa urzędu - był kimś w rodzaju kaznodziei, który przemawiał podczas zgromadzeń. Utwór ma formę poetyckiego monologu. Podstawowym problemem ujętym w księdze jest marność „vanitas vanitatum et omnia vanitas”, co oznacza „marność nad marnościami i wszystko marność”. Marnością są: bogactwo, praca, radość, mądrość. Człowiek nie może osiągnąć szczęścia na ziemi, ponieważ jest ono niestałe, jest to „...pogoń za wiatrem”. Człowiek jest poddany prawu przemijania i nie może tego zmienić. Mimo że wszystko jest marnością, należy podejmować działania, trud, ale trzeba zachować dystans i rozsądek. Księga Koheleta nie jest pesymistyczna, autor dostrzega uroki życia w rzeczach danych człowiekowi przez Boga i zaleca roztropne korzystanie z nich.