Głosy trąb, psów szczekania, trzask wielki po lesie.
Stanął… Słucha… Dziwuje się…
A gdy się coraz zbliżał ów hałas, wrzask srogi,
Zając w nogi.
15
Wspojźrzy się poza siebie: aż tuż psy i strzelce!
Strwożon[1] wielce,
Przecież wypadł na drogę, od psów się oddalił.
Spotkał konia, prosi go, iżby się użalił:
«Weź mnie na grzbiet i unieś!» Koń na to: «Nie mogę,
20
Ale od innych będziesz miał pewną załogę[2]».
Jakoż wół się nadarzył. «Ratuj, przyjacielu!»
Wół na to: «Takich jak ja zapewne niewielu
Znajdziesz, ale poczekaj i ukryj się w trawie,
Jałowica mnie czeka, niedługo zabawię.
25
A tymczasem masz kozła, co ci dopomoże».
Kozieł: «Żal mi cię, niebożę!
Ale ci grzbietu nie dam, twardy, nie dogodzi:
Oto wełniasta owca niedaleko chodzi,
Będzie ci miętko[3] siedzieć». Owca rzecze:
30
«Ja nie przeczę,
Ale choć cię uniosę pomiędzy manowce,
Psy dogonią i zjedzą zająca i owcę:
Udaj się do cielęcia, które się tu pasie».
«Jak ja ciebie mam wziąć na się,
35
Kiedy starsi nie wzięli?» — cielę na to rzekło
I uciekło.
Gdy więc wszystkie sposoby ratunku upadły,
Wśród serdecznych przyjaciół psy zająca zjadły.
Przypisy
Dokończ zdanie. Wybierz odpowiedź A lub B i jej uzasadnienie 1.,2. Lub 3.
Podany utwór jest 0-1 p.
A.
bajką
ponieważ
1.
opowiada o historycznych postaciach, zdarzeniach i miejscach, a oprócz prawdy historycznej zawiera elementy fantastyczne.
2.
miejsce wydarzeń jest w niej bliżej nieokreślone, wydarzenia prawdopodobne przeplatają się z nieprawdopodobnymi, dobro zostaje nagrodzone, a zło ukarane.
B.
baśnią
3.
ma formę wierszowanej opowiastki o żartobliwym charakterze, w której bohaterami są zwierzęta, przedstawia ludzkie wady i zalety oraz zawiera pouczenie skierowane do czytelnika.
