Morze Śródziemne w czasach rzymskich było morzem wewnętrznym Imperium Romanum. Z tego powodu Rzymianie zwykli je określać mare nostrum, czyli dosłownie „nasze morze”. Określenie to pojawia się po raz pierwszy przy okazji podboju Sycylii, Sardynii i Korsyki w czasie I wojny punickiej.
Do roku 30 p.n.e. państwo rzymskie pod swoją kontrolą miało wody morskie od Półwyspu Iberyjskiego po Egipt. W tym momencie termin odnosił się do całego basenu śródziemnomorskiego. W użyciu funkcjonowało także inne określenie: Mare Internum („Morze Wewnętrzne”), kiedy Mediterraneum Mare przyjęło się dopiero po upadku Rzymu w 476 n.e.
