Adam Mickiewicz-(ur. 24 grudnia 1798 w Zaosiu lub Nowogródku, zm. 26 listopada 1855 w Stambule) – polski poeta, działacz polityczny, publicysta, tłumacz, filozof, działacz religijny, mistyk, organizator i dowódca wojskowy, nauczyciel akademicki. Przebywał między innymi w Petersburgu, Odessie, Moskwie, Berlinie, Dreźnie, Włoszech, Szwajcarii. W Paryżu objął katedrę literatury słowiańskiej w College de France. Był aktywnym uczestnikiem wydarzeń Wiosny Ludów: tworzył Zastęp Polski przy walczącej o wolność Lombardii, redagował "Trybunę Ludów". Zmarł na cholerę w Stambule, gdzie zabiegał o wzmocnienie formacji polskich mających u boku Turcji walczyć przeciwko Rosji.
Był autorem: "Ballad i romansów" (1822), "Grażyny" (1823), "Dziadów" (1823 i 1832), "Sonetów" (1826), "Konrada Wallenroda" (1826), "Pana Tadeusza" (1834), "Ksiąg narodu polskiego i pielgrzymstwa polskiego" (1832).
