podaj definicje:
(proszę o szybką pomoc!!!!!)
Orchestra –

Parodos –

Proskenion –

Theatron-

Thymele –

Skene –

Bronteion –

Enkyklema –

Keraunoskopeion –

Mechane (deus ex machina) –

Półokrąg –

Stopnie Charona –

Stropheion –

Drzwi –

Kolor szat –

Zakazy –

Chiton -

Himation (lub chlamida) –

Koturny –

Maska –

Onkos –

Parodos – w teatrze greckim pieśń wejściowa chóru. Nazywano tak również boczne przejście dla chóru (i widzów pierwszych rzędów), znajdujące się pomiędzy frontową ścianą skene przylegającą do orchestry a theatronem.

Proskenion (gr. προσκήνιου – miejsce przed skene) w teatrze greckim podest przed skene, odpowiednik współczesnej sceny, pojawił się na przełomie V i IV w. p.n.e., a upowszechnił się w II w. p.n.e.

Theatron – nazwa widowni w teatrze greckim. W teatrze rzymskim widownię nazywano cavea. W teatrze w Epidauros była złożona z 52 rzędów dzięki czemu mogła pomieścić 14 tysięcy osób

Thymele – ołtarz stawiany w pierwszych teatrach greckich pośrodku orchestry z posągiem Dionizosa.

Skene – w teatrach greckich początkowo drewniany, później kamienny budynek usytuowany naprzeciw widowni (theatronu) wzdłuż linii stycznej do orchestronu. Pierwsza skene powstała w 465 roku p.n.e. z inicjatywy Ajschylosa, który potrzebował dla swoich aktorów miejsca na zmianę kostiumów podczas trwania spektaklu.

Bronteion był „maszyną do wytwarzania grzmotów”, wprowadzoną w okresie hellenistycznym. Składał się z miedzianego wazonu lub pojemnika z brązu zawierającego kamienie: jego ruch powodował hałas rozpoznający grzmot. Jego użycie było używane, aby towarzyszyć wejściu boga lub podkreślić niezwykłe wydarzenie lub po prostu wskazać burzę lub zmianę klimatu na gorsze. Był często używany z keraunoskopeionem , który zamiast tego służył do odtwarzania błyskawic. Jego dokładna lokalizacja w greckim teatrze nie jest znana. Z semantycznego korzenia dobiegnie dudnienie .

Enkyklema - nie wiem

Keraunoskopeion - nie wiem

Deus ex machina – pojęcie wprowadzone do dramatu antycznego przez Eurypidesa. Zsyłał on w swoich przedstawieniach boga, który gwałtownie rozwiązywał akcję, aby sztuka nie trwała zbyt długo. Maszyną nazywano specjalne urządzenie mechaniczne, dzięki któremu aktor grający boga spuszczany był na scenę z góry na linach.

Półokrąg – łuk okręgu wyznaczony przez kąt środkowy o mierze 180°. Końce półokręgu leżą więc na jednej średnicy. Promieniem półokręgu jest promień okręgu, którego częścią jest półokrąg.

stopnie Charona – znane od V w. p.n.e. zejścia prowadzące pod orchestrę, skąd tunelem aktor przechodził poza pole obserwacji widzów. W teatrze nowożytnym zapadnie znane są od czasów renesansu, odkąd stopniowo były doskonalone.

Stropheion - nie wiem

Wyjaśnienie: