KP. Barok i sarmatyzm

Polecenie 1. (2 punkty)

Wskaż zdania charakteryzujące typowego Sarmatę.

□ A. Był człowiekiem dobrze wykształconym i otwartym na inne poglądy.

□ B. Cechowała go wielka religijność, ale i przywiązanie do tolerancji religijnej.

□ C. Bronił „złotej wolności” i sprzeciwiał się wszelkim zmianom ustroju państwa.

□ D. Żył w bardzo wystawny sposób i żywił niechęć do przedstawicieli innych narodowości.

Polecenie 2. (2 punkty)

Wskaż zdania charakteryzujące poglądy Sarmaty.

□ A. „Naród szlachecki” wywodzi się od plemienia Sarmatów.

□ B. Rzeczpospolita wymaga reform, które umocnią władzę królewską w duchu absolutyzmu.

□ C. Tolerancja religijna jest podstawą funkcjonowania polskiego społeczeństwa.

□ D. Obowiązujący w państwie ustrój jest najlepszy na świecie.

Polecenie 3. (1 punkt)

Zaznacz prawidłowe dokończenie zdania.

W polskim malarstwie barokowym

□ A. dominował światłocień. □ C. skupiano się bardziej na formie niż na treści.

□ B. wykształciły się portrety trumienne. □ D. obowiązywała zasada „lęku przed pustką”.

Polecenie 4. (1 punkt)

Zaznacz prawidłowe dokończenie zdania.

Cecha sztuki baroku zwana lękiem przed pustką

□ A. była wyrazem strachu przed śmiercią.

□ B. wiązała się z jej motywem przewodnim – samotnością człowieka.

□ C. wiązała z obawą twórców o to, że oni i ich dzieła zostaną zapomniane.

□ D. wyrażała się dążeniem artystów do udekorowania każdego wolnego miejsca.

Polecenie 5. (2 punkty)

Przeczytaj tekst źródłowy, a następnie wykonaj polecenie.

Nieokiełznana wolność, w jakiej Polacy żyją, i prawo pozwalające opłacać się pieniędzmi za wszystkie zbrodnie są powodem, że pomiędzy innymi przywarami i zabójstwo jest w Polsce bardzo zwyczajne. Sami oni mówią, że u nich za pieniądze można przed sądem dostać tyle fałszywych przysiąg, ile polskich złotych na to chce się wydać.

Jak we wszystkim zaś, tak i w gotowaniu są Polacy bardzo niechlujni. Potrawy przynoszą na stół nie od razu, lecz jedną po drugiej, (...) trwają ich uczty przez długie godziny. Żrą chętnie tłusto.

Przy hojnej napitce przychodzi u nich często do bójki (...).

Ksawery Liske, Cudzoziemcy w Polsce, 1876, s. 101, 97, 98

Na podstawie tekstu sformułuj dwie własne opinie o szlachcicu polskim z XVII wieku. Nie cytuj fragmentów.

……………………………………………………………………………………………………………

……………………………………………………………………………………………………………