Odpowiedź:
husaria
obojczyka ,naramiennika i naplecznika.Na pocz.XVII wieku używano również nabiodrników i nakolanników.
Hełmy szyszaki i ich odmiana szyszak skrzydlaty.
No i oprócz szabli:
-koncerz,
-pałasz,
-kopia (chyba istotne :) ),
-broń palna.
grunwald*
wyjaśnienie
Należy zwrócić uwagę przede wszystkim na kilka różnic wynikających z odmiennego sposobu organizowania armii. W armii krzyżackiej walczyli bowiem nie tylko bracia zakonni i rycerze pruscy, ale znaczny był też udział oddziałów najemnych i gości. Jak stwierdza Długosz „pięćdziesiąta rycerzy zaciężnych, mająca cztery pola, dwa czerwono, a dwu niebieskie, w szachownicę, ułożone”, „ludzi rozmaitego rodu i języka” z zachodniej Europy, których to rocznie przybywało do tysiąca, „reprezentujących najwyższy w swoim czasie poziom uzbrojenia i sprawności bojowej”.
Armia polsko-litewska miała z kolei wsparcie, co oczywiste, w postaci oddziałów najemnych, ot choćby wspomnianych przez Długosza ze względu na swoje tchórzostwo „trzechset zaciężnych żołnierzy”, ale i oddziałów rusińskich, a nawet tatarskich. Te ostatnie nie były jednak nazbyt liczne. Ilość wojowników i mnogość krajów, z których pochodzili, znacznie utrudnia kompleksowe zestawienie ich uzbrojenia. Postaram się jednak pokrótce przybliżyć, co mogły w toku bitwy i kampanii przeciwstawić sobie obie armie.
Armaty były, ale raczej się nie przydały
Wojska zakonne w początkach XV wieku dysponowały około setką luf armatnich, choć zapewne tylko niewielką część Krzyżacy zabrali pod Grunwald, gdzie okazały się mało przydatne. Danych liczbowych dla strony polsko-litewskiej niestety nie posiadamy.
Wiemy, iż Jagiełło zabrał ze sobą armaty, choćby po wzmiance Długosza o znalezieniu przez ludzi wielkiego mistrza kul do nich, jednak nie uczestniczyły one w walce.
Trudno też zgodzić się z mitem wojownika Zakonu, zawsze odzianego w ciężką zbroję
licze na naj i dziękuji nie przepisuj wszystko tylko o armatach i zbrojach
jeżeli coś źle przepraszam napisz w kom a ja postaram ci udzielić odp