Ułóż, aby powstała z tego charakterystyka stasia tarkowstiego.

Bohater, dzięki zdrowiu i sprawności fizycznej, dobrze zniósł trudy podróży przez Afrykę. Dokonywał cudów, by słabszą i delikatną Nel również doprowadzić do celu, jakim było spotkanie z ojcami i udało się.

Chłopiec był bardzo wesoły i towarzyski, przez co zyskał sobie wiele przyjaciół. Miał w sobie dużo optymizmu oraz energii. Lubił swoją koleżankę Nel, choć czasem kpił z jej „młodego wieku” i uważał za osobę bardzo dziecinną.


Chłopiec doceniał przyrodę i nigdy bezmyślnie jej nie niszczył. Miał nawet czworonożnych przyjaciół – psa Sabę i słonia Kinga.

Bohater wykazał się też sprytem, pomysłowością i odwagą. Rozprawił się z prześladowcami, natomiast ludzi szlachetnych potrafił zawsze docenić. Szanował swojego ojca i pana Rawilsona oraz był dobry dla swoich czarnoskórych przyjaciół: Kaliego i Mei. Chłopiec potrafił także zdobyć się na bezinteresowną pomoc plemieniu Wa-hima.


W czasie podróży przez pustynię i puszczę wykazał się również takimi cechami charakteru, które wzbudzają zachwyt i szacunek. Przede wszystkim potrafił znakomicie opiekować się Nel. Troszczył się o jej wygodę, zdrowie, zdobywał pożywienie i lekarstwa, a nawet odjął sobie od ust ostatnią kroplę wody, byle tylko ona nie umierała z pragnienia. Poza tym był czuły, delikatny i dobry.


Młodzieniec był prawdziwym „dzieckiem pustyni”. Wyróżniał się wśród rówieśników wysokim wzrostem oraz smukłą sylwetką ciała. Staś miał jasne włosy, piękne oczy koloru błękitnego oraz opaloną twarz. Silny, zręczny i sprawny posiadał wiele umiejętności, m.in. był bardzo wysportowany, gdyż jeździł konno oraz znakomicie pływał i wiosłował. Poza tym miał celne oko i niechybną rękę, przez co świetnie strzelał. Dobrze jeździł konno, potrafił dosiąść wielbłąda, a nawet osła.


Staś zaimponował mi wieloma cechami charakteru. Podziwiam jego odwagę, mądrość, opiekuńczość i wierność ideałom. Myślę, że wielu chłopców mogłoby brać z niego przykład. Chciałbym mieć takiego przyjaciela.



Był bardzo zdolny. Władał kilkoma językami m.in. polskim, angielskim, francuskim i arabskim oraz wieloma narzeczami murzyńskimi. Ponadto interesował się geografią i techniką. Umiejętności i zdolności chłopca sprawiły, iż był trochę zarozumiały i chełpliwy. Z czasem jednak wad tych się wyzbył.

Staś Tarkowski jest głównym bohaterem powieści Henryka Sienkiewicza pt. "W pustyni i w puszczy".


Staś był także prawdziwym patriotą i chrześcijaninem, co możemy zobaczyć w momencie, kiedy nie przechodzi na wiarę Mahdiego, choć swoją religijność mógł przypłacić życiem. Wychowany w duchu patriotycznym przez ojca uważał język polski za najpiękniejszy na świecie. Baobab, w którym schronił się z Nel, nazwał „Krakowem, a na kamieniu wyrył napis „Jeszcze Polska nie zginęła…”. Wykazał się też wielką dojrzałością, kiedy chrzcił umierających na śpiączkę Murzynów.


Bohater miał czternaście lat. Przyszedł na świat w Port –Saidzie, gdzie jego ojciec pracował jako budowniczy Kanału Sueskiego. Pan Tarnowski samodzielnie wychowywał syna, gdyż jego żona – Francuzka zmarła z chwilą przyjścia Stasia na świat. Ojciec Stasia przekazywał chłopcu informacje o Polsce, która była ich ojczyzną.


Charakterystyka Stasia



Odpowiedź :

Odpowiedź:

Staś Tarkowski urodził się i wychował w Port Saidzie. Jego ojcem był Polak, a matką Francuzka. W chwili, gdy zaczyna się akcja powieści "W pustyni i w puszczy", Staś kończy czternasty rok życia.

Jest wyższy i silniejszy od swoich rówieśników. Świetnie pływa, strzela, jeździ konno. Cieszy się żelaznym zdrowiem. Od najmłodszych lat spędza dużo czasu na wycieczkach i zajęciach sportowych, co zapewnia mu wspaniałą kondycję.

Bystry umysł, żywa inteligencja i ciekawość świata sprawiają, że chłopiec świetnie orientuje się w polityce. Ma również sporo wiadomości z różnych dziedzin wiedzy. Łatwo uczy się języków. Zna angielski, polski, francuski, arabski i afrykański język kiswahili.

Stasia rozpiera energia i ążdza przygód, dokonania bohaterskich czynów. Wspólnie z Nel wymyślają nieprawdopodobne sytuacje. Zastanawiają się, co by Staś zrobił, gdyby olbrzymi krokodyl wszedł przez okno do pokoju Nel. Gdy znajdą się w prawdziwym niebezpieczeństwie, chłopiec wykaże opanowanie i zimną krew, godną dojrzałego mężczyzny.

Podstawowymi cechami chrakteru Stasia były prawość i szlachetność. To prawda, że pozabijał porywaczy, ale uczynił to dla ratowania Nel i siebie. Nie strzelał do bezbronnych. Miał okazję wcześniej zabić Idrysa, ale nie zrobił tego, gdyż Arab odwrócony był tyłem. Honor nie pozwalał mu strzelić w plecy wroga. Wobec Mahdiegi nie wyrzekł się wiary chrześcijańskiej. Wtedy udowodnił swą odwagę cywilną. Odważny był również wtedy, gdy poszedł szukać ratunku dla chorej Nel. Nie wiedział, czy światło, które dostrzegł w nocy, oznacza przyjaciół czy wrogów.

Mimo pobłażliwości, jaką okazywał dziewczynce, lubił ją bardzo i czuł się za nią odpowiedzialny. Murzynów, Meę i Kalego, traktował jak równych sobie. Nawracał ich na wiarę chrześcijańską. Staś okazał się chłopcem bardzo zaradnym i dobrym organizatorem. Wspaniale radził sobie w trudnych sytuacjach. To on wpadł na pomysł, jak uwolnić Kinga z wąwozu. Urządził mieszkanie w baobabie. Wymyślił wysłanie wiadomości za pomocą latawców. Nie poddał się, nie załamał, wytrwale dążył do celu.

Sądzę, że Staś jest wspaniałym chłopcem, wzorem do naśladowania. Jego postawa godna jest szacunku i podziwu.

Wyjaśnienie: