Odpowiedź:
Karol Wielki był największym władcą średniowiecznej Europy i najwybitniejszym królem w dziejach Franków (panował w latach 768-814). Senior hrabiego Rolanda stworzył i zbudował ogromne imperium. Sięgało ono od Morza Północnego po Pireneje. Karol był również obrońcą i głosicielem wiary. Bardzo często i bardzo długo się modlił.
Wielki cesarz to doskonały wódz i wojownik. W każdej bitwie uczestniczył osobiście. Prowadził swoją armię do zwycięstwa. Pokładał ufność w Bogu i zwyciężał dla chrześcijaństwa. Nie tolerował zdrady, o czym możemy się przekonać czytając tekst Pt. „Pieśń o Rolandzie”. Jak już napisałam wcześniej, był zagorzałym chrześcijaninem. Przed każdą walką modlił się, zresztą nie tylko przed bitwą , modlił się zawsze, długo i często. Sprawował mądre rządy. Państwo, które stworzył, otaczał swoją opieką, dbał o ludzi.
Według mnie, taki powinien być władca. Waleczny, twardy, niezwyciężony - Karol taki był. Każdy cesarz, który chce być dobrym władcą, powinien brać przykład z króla Karola. Właśnie w uznaniu za zasługi dla narodu otrzymał przydomek Wielki. Był idealnym rycerzem i gospodarzem.