,,Ernest Bryll w swym wierszu pt. "Wciąż o Ikarach głoszą" protestuje przeciw powszechnemu idealizowaniu wymienionego w tytule młodzieńca. Ikar jest dla niego synonimem idealisty, młodego marzyciela i porównuje go do ćmy, bezmyślnie lecącej do światła, by zginąć. Bardziej wartościowa wydaje mu się postawa dojrzałego, trzeźwo myślącego Dedala, który osiąga swój cel. "Wciąż o Ikarach głoszą - choć doleciał Dedal..."
