Odpowiedź:
wykrzyknienia: „A ty dokąd, tam już tylko dym i płomień!“, „Tam jest czworo cudzych dzieci, idę po nie!“ retoryczne: „Wiec, jak to, tak odwyknąć nagle od siebie? od porządku nocy? od przyszłorocznych śniegów? od rumieńca jabłek? od żalu za miłością, której nigdy dosyć?“ powtórzenia: „Nie żegnająca, nie żegnana“ metafora : „łunę w szalonych włosach ma“, „zapada w ogień po kolana", „Tyle wiemy o sobie, ile nas sprawdzono" epitety: „cudzych dzieci“, „naocznym świadkiem", „drukowanych znaków", „dziwacznych gwiazdach“, „nieznanego serca" anafora : „Od (...)“ wyliczenie: „A chciała kupić bilet, wyjechać na krótko, napisać list, okno otworzyć po burzy, wydeptać ścieżkę w lesie, nadziwić się mrówkom, zobaczyć od wiatru jezioro się mruży“, „liścia, sukni, wiersza , uosobienie: „od wiatru jezioro się mruży“
