Odpowiedź:
Stosunki z Kozaczyzną zaporoską były jedną z najważniejszych kwestii w polityce
wewnętrznej Rzeczypospolitej. Mołojcy byli cennym sojusznikiem w konfliktach
zbrojnych, które państwo polsko-litewskie prowadziło do trzeciej dekady XVII wieku –
wystarczy wspomnieć moskiewską ekspedycję 20-tys. armii hetmana Piotra Konaszewicza-
-Sahajdacznego, która wsparła królewicza Władysława w jego walce o tron carski, czy
walny wkład również ok. 20-tys. kontyngentu kozackiego w odparcie tureckiej nawały
pod Chocimiem w 1621 roku. Jednocześnie ich emancypacja społeczna i polityczna na
przełomie XVI i XVII wieku doprowadziła do napięć, które co rusz prowadziły do buntów,
a w końcu do wybuchu powstania Chmielnickiego i długotrwałych walk na Ukrainie.
Jego następstwa były katastrofalne. W konflikt polsko-kozacki wmieszała się Moskwa,
która od tego momentu zaczęła brać górę w rywalizacji z Rzecząpospolitą o dominację
w Europie Środkowo-Wschodniej. Ponadto dla Ukrainy zaczął się okres wymownie
nazywany w historiografii ukraińskiej ruiną. Można też uznać, że powstanie Chmielnickiego
było początkiem końca Rzeczypospolitej.
Wyjaśnienie:
